„Vilhjálmur Þór“: Munur á milli breytinga

Vilhjálmur Þór var ákærður árið 1962 í svonefndu olíumáli fyrir að hafa ráðstafað fé ólöglega þegar hann var stjórnarformaður Olíufélagsins. Í tilkynningu frá saksóknara sagði m.a. að Vilhjálmur væri ákærður ásamt öðrum fyrir að hafa ráðstafað háum fjárhæðum af innistæðu Olíufélagsins hf. á reikningum í Bandaríkjunum án leyfis gjaldeyrisyfirvalda.<ref>{{Vefheimild|url=https://timarit.is/issue/355047?iabr=on|titill=Nýi Tíminn|höfundur=|útgefandi=|mánuður=15. mars|ár=1962|mánuðurskoðað=|árskoðað=|safnár=}}</ref> Inn á reikninginn voru færðar tekjur sem Olíufélagið hafði af því að leigja bandaríska hernum olíugeyma í Hvalfirði. Yfirvöldum var ekki tilkynnt um tilvist reikningsins en árið 1955 komst gjaldeyriseftirlitið að tilvistþví hansað Olíufélagið hefði tekjur af leigunni. Árið 1964 kvað Hæstiréttur upp dóm og var Vilhjálmur Þór þá sýknaður þar sem meint sök hans taldist fyrnd en aðrir ákærðir í málinu voru dæmdir til greiðslu sekta og einn hlaut fangelsisdóm. Vilhjálmur hafði sagt sig úr stjórn Olíufélagsins áramótin 1954 og 1955 og taldi Hæstiréttur að telja ætti fyrningarfrest hans frá þeim tíma.<ref>{{Vefheimild|url=https://timarit.is/page/4957199?iabr=on|titill=Alþýðumaðurinn|höfundur=|útgefandi=|mánuður=21. janúar|ár=1964|mánuðurskoðað=|árskoðað=|safnár=}}</ref>