„Adolf Eichmann“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
mEkkert breytingarágrip |
TKSnaevarr (spjall | framlög) mEkkert breytingarágrip |
||
Lína 20:
}}
'''Adolf Otto Eichmann''' (þekktur sem Adolf Eichmann; [[19. mars]] [[1906]] – [[31. maí]] [[1962]]) var háttsettur foringi í [[SS-sveitirnar|SS-sveitunum]] (SS-Obersturmbannführer eða ofursti) og [[Nasistaflokkurinn|Nasistaflokki]] [[Þriðja ríkið|Þýskalands]] í [[Seinni heimsstyrjöldin|seinni heimsstyrjöldinni]].
Hann var einn af helstu skipuleggjendum [[Helförin|Helfararinnar]].<ref>{{Cite
Nasistar [[Innrásin í Sovétríkin|réðust inn í Sovétríkin]] í júní árið 1941 og hófust handa við að útrýma [[Gyðingar|gyðingum]] á hernumdu svæðunum. Eichmann safnaði upplýsingum fyrir [[Reinhard Heydrich]] og var viðstaddur [[Wannsee-ráðstefnan|Wannsee-ráðstefnuna]] þann 20. janúar 1942 ásamt öðrum skipuleggjendum „[[Lokalausnin|lokalausnar]]“ nasistanna við „gyðingavandanum“. Vegna skipulagshæfileika Eichmanns fól Heydrich honum að sjá um nauðungarflutninga gyðinga í [[gettó]] og síðar í útrýmingarbúðir [[Austur-Evrópa|Austur-Evrópu]] þar sem þeir voru drepnir með eiturgasi. Þjóðverjar réðust inn í Ungverjaland í mars árið 1944 og Eichmann skipulagði nauðungarflutninga stórs hluta ungverska gyðingasamfélagsins. Gyðingarnir voru flestir fluttir til [[Auschwitz]]-fangabúðanna þar sem mikill meirihluti gyðinganna var drepinn við komu þeirra. Þegar nauðungarflutningunum var hætt í júlí árið 1944 höfðu 437.000 af 725.000 gyðingum Ungverjalands látið lífið. Undir lok stríðsins sagði Eichmann að hann myndi „stökkva í gröfina hlæjandi því tilhugsunin um að hafa líf fimm milljóna á samviskunni veitti [honum] mikla ánægju“.
Eftir að Þýskaland var sigrað árið 1945 flúði Eichmann til [[Austurríki]]s og bjó þar til ársins 1950, en þá flutti hann til [[Argentína|Argentínu]] með fölsuðum skilríkjum. Hann var numinn brott af leyniþjónustu Ísraela, [[Mossad]], árið 1960 og fluttur til [[Ísrael]]s. Þar var hann ákærður fyrir glæpi gegn mannkyninu, sakfelldur og [[henging|hengdur]].<ref>{{Cite
[[Hannah Arendt]] skrifaði um réttarhöldin yfir Eichmann og samdi bókina ''Eichmann in Jerusalem: The Banality of Evil'' um þau. Arendt þótti lítið til persónuleika Eichmanns koma og fannst sláandi hve hversdagslegur hann væri í útliti og fasi.<ref>{{Cite
==Tilvísanir==
|