Ari fróði Þorgilsson

Ari fróði Þorgilsson (fæddur 1067 - dáinn 1148) var íslenskur rithöfundur og fræðimaður. Hann er talinn aðalhöfundur Íslendingabókar og Landnámu, tveggja helstu heimildanna um landnám og byggð Íslands.

Ari stundaði nám í Haukadal hjá Teiti Ísleifssyni, syni Ísleifs Gissurasonar biskupi, þar sem hann hlaut klassíska menntun og lærði latínu. Að námi loknu gerðist hann prestur við Stað á Ölduhrygg, þar sem nú heitir Staðastaður. Íslendingabók skrifaði hann einhnverntíman á árunum 1122-32.

Viðurnefnið fróði hlaut hann vegna orðspors um að hafa minni gott. Í Heimskringlu segir Snorri Sturluson hann vera stórvitran og minnugan.