„Svartur húmor“: Munur á milli breytinga

Franski súrrealistinn [[André Breton]] notaði hugtakið í umfjöllun um verk [[Jonathan Swift]] 1935. Hann gaf síðan út safnritið ''[[Anthologie de l'humour noir]]'' árið 1940 sem innihélt verk 45 höfunda, þar á meðal [[Edgar Allan Poe]], [[Lewis Carroll]], [[Arthur Rimbaud]], [[Franz Kafka]] og [[Marcel Duchamp]].

 

 

Í Skarðsárannál [[Björn Jónsson á Skarðsá|Björns Jónssonar]] má finna eftirfarandi frásögn af [[Aftaka|aftöku]] árið 1602, sem höfð hefur verið til dæmis um íslenskan gálgahúmor, í bókstaflegri merkingu:

„Tekinn af á alþingi Björn Þorleifsson fyrir kvennamál og svall, fékk góða iðran. Biskupinn herra Oddur áminnti hann sjálfur. Hann kvaddi menn með handabandi, áður sig niður lagði á höggstokkinn, og bauð svo öllum góða nótt. Var hann með öllu óbundinn. Jon böðull, er höggva skyldi, var þá orðinn gamall og slæmur og krassaði í höggunum, en Björn lá kyr á grúfu, og þá sex höggin voru komin, leit Björn við og mælti: Höggðu betur, maður! Lá hann svo grafkyr, en sá slæmi skálkur krassaði ein 30 högg, áður af fór höfuðið, og var það hryggilegt að sjá. Voru þá áminningar gerðar yfirvöldunum þeim veraldlegu, að hafa örugga menn til slíks embættis, svo landið yrði ekki að spotti í þeirri grein.“<ref>Björn Jónsson, Annalar Þess froma og velvitra Sauluga Biørns Jonssonar á Skardsau Fordum Løgrettumanns í Hegranes-Sýslu, 1774. Ritið finnst á bækur.is. Frásögnin er skrásett með nútímaletri í: Alþingisbækur Íslands III. bindi, 1595-1605.</ref>

 

{{stubbur}}

[[Flokkur:Kímni]]