„Stjórnarráðshúsið“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Lína 6:
Fyrsta þekkta heimild þar sem birtast vangaveltur um að reisa hegningarhús á Íslandi er í bréfi Henriks Ocksen stiftamtmanns til amtmannsins Joachim Henriksen Lafrenz, frá árinu 1733. Katrín Ingjaldsdóttir nokkur hafði þá verið dæmd til dauða á Íslandi en náðuð af konungi, sem mildaði dóm hennar í ævilanga hegningarhúsvinnu. Slík náðun var ekki óalgeng. Þar sem engin aðstaða var á landinu til að halda mönnum föngnum um aldur og ævi voru fangar sendir til refsivistar í Danmörku.<ref>Björn Þórðarson, Refsivist á Íslandi 1761–1925, Prentsmiðjan Gutenberg 1926.</ref>
Þann 20. mars 1759 gaf [[Danakonungur]] loks út úrskurð um að byggja þyrfti tugthús á Íslandi. Var það að undirlagi Skúla Magnússonar „fógeta“, meðal annars í leit að lausn á „flakkaraplágunni“ sem svo var nefnd, þ.e. að því fólki fór fjölgandi á landinu sem ekki var í fastri vist á bæjum. Árið 1753 leitaði
Hegningarhúsið, sem alvanalegt var að nefna ''Múrinn'', varð við það fyrsta og um langa hríð eina tukthús Íslands. Fanga í hegningarhúsinu nýtti Skúli Magnússon sem vinnuafl fyrir [[Innréttingarnar]]. Í sömu mund var lagður skattur á fasteignir og [[kúgildi]] til fangahalds ([[Tukthústollurinn]]), og var óvinsæll meðal alþýðunnar. Tugthúsið var lagt niður árið 1816.
|