„Íslensk matargerð“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip |
+Saga Merki: 2017 source edit |
||
Lína 6:
Síðustu árin hefur enn meiri áhersla verið lögð á gæði og rekjanleika hráefnis. Nýíslensk matargerð sækir innblástur í [[Nýnorræn matargerð|nýnorrænni matargerð]], þar sem ferskleika og einfaldleika er gert hátt undir höfði. Helstu hráefnin eru [[sjávarfang]], [[Sjófugl|sjófuglar]] og egg þeirra, [[lax]] og [[urriði]], [[Krækilyng|krækiber]], [[bláber]], [[rabarbari]], [[Mosar|mosi]], [[Sveppir|villisveppir]], [[blóðberg]], [[skessujurt]], [[ætihvönn]] og [[þang]].
== Saga ==
Rætur íslenskrar matargerðar má rekja til menningar sem norrænir menn komu með við landnám Íslands á 9. öld og byggðist á [[sjálfsþurftarbúskapur| sjálfsþurftarbúskapi]]. Við kristnitöku um fyrstu aldarmótin voru teknar upp þær hefðir að [[fasta]] og neyða [[hrossakjöt]]s. [[Litla ísöldin]] á 14. öld hafði töluverð áhrif á búskap enda bændum tókst ekki lengur að rækta [[bygg]]. Íslendingar þurftu því að flytja inn korn. Kólnunin hafði jafnframt áhrif á húsakynni: [[landnámsbær|landsnámsbæir]] véku fyrir [[torfbær|torfbæjum]] með aðskildum herbergjum og almennilegu eldhúsi.
== Heimildir ==
| |||