„Bosnía og Hersegóvína“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 42:
Í byrjun 20. aldar þegar Austurríki-Ungverjaland innlimaði Bosníu voru hrottalegir glæpir framkvæmdir á serbum af Austurríkismönnum, Króötum og Bosníu-Múslimum sem sáu Austríkismenn sem þeirra bandamenn. Schutzkorps var sérstök áætlun Austuríkismanna til þjóðernishreinsa Serba úr Bosníu með aðstoð Króata og Bosníu-Múslima. Í síðari heimsstyjröldinni voru Bosníu-Múslímar og Króatar bandmenn þjóðverja, sem höfðu einng það markmið að þjóðernishreinsa Serba úr Bosníu. Margir Serbar frá Bosníu voru sentir í Jasenovac útrýmingarbúðir, stundum kallaðar Auschwitz Balkanskaganns, en þar létumst um það bil 600.000-700.000 Serbar og Roma fólk. Hrottaleg borgarasryrjöld braust út á milli Serba, Króata og Bosníu-Múslíma, hver vildi ráða yfir sínu yfirráðasvæði. Bosniski herinn, sem vildi ráða yfir allri Bosníu var í rauninni her Bosníu-Múslíma, Króatar fengu hjálp frá Króatíu og Serbar frá Serbíu.
Í kjölfar sjálfstæðisyfirlýsingarinnar Bosníu-Hersegóvinu árið 1992 frá Júgóslavíu var Bosníu-serbneskur brúðgummi myrtur í Sarajevo 1. mars 1992. Talið er að þessi atburður það hafi komið stríði af stað í Bosníu-Hersegvóinu. Serbar vildu ekki tilheyra Bosníu-Hersegóvinu, undir stjórn Bosníu-Múslima og Króata í kjölfar sögunnar, og vildu fá að ráða yfir svæði þar sem að þeir bjuggu eða sameinst Serbíu. Til að koma í veg fyrir stríð, var Lisabon-samningurinn undirritaður 3. mars 1992 af leiðtogum Bosníu-Múslíma, Serba og Króata. Samþykkt var að Bosnía-Hersegóvína myndi vera Sambandsríki og að serbar fengu yfirráðasvæði þar sem að serbar voru í meirihluta, serbneska lýðrveldið. Alija Izetbegovic, leiðtogi Bosníu-Múslíma dróg til baka undirskrift sína 28. mars 1992 eftir fund með bandaríska sendiherranum, Warren Zimmermanmn
Stríðið snérist um það að serbar vildu ekki búa í ríki undir forystu Bosníu-Múslíma sem þeir litu á sem óvini síni í ljósu sögunnar og helstu bandamenn Tyrkja, Tyrkneskun fána er margoft flaggað útum alla Bosníu þegar ríkisstjórnir Bosníu og Tyrklands koma saman í Sarajevo, en Serbar voru kúgaðir undir stjórn Ottoman-Tyrkja í rúm 500 ár.
Í stríðinu voru fræmdi hrottalegir stríðsglæpir, glæpir gegn mannkyni og þjóðarmorð eins og í Srebrenica þar sem að um það bil 8000 karlmenn voru myrtir af serbneska hernum. Sveitabæjirnir í kringum Srebrenica höfðu verið brenndir niður af Bosníska hernum og þjóðernishreinsaðir a Serbum. Mikil átök voru meðal Króata og Bosníu-Múslíma í Mostar, þar sem Króatar sprengdu þekktu Ottoman-brúnna í borginni. ▼
▲Í stríðinu voru
Í lok stríðsins höfðu yfir 100 þúsund manns verið myrtir og meira en tvær milljónir þurft að flýja heimili sín, þar af um ein milljón úr landi. Ísland var eitt af þeim ríkjum sem tók við flóttamönnum frá Bosníu, aðallega Serbum og Bosníu-Múslímum.
Lína 51 ⟶ 53:
Í dag búa fleiri Bosníu-Múslimar í serbneska lýðveldinu í Bosníu heldur en Serbar í bosníska-
| |||