„Árni Björnsson tónskáld - Einsöngs- og kórlög“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
mEkkert breytingarágrip
Oddurv (spjall | framlög)
m tengt var í rangan Árna Björnsson
Lína 36:
 
== Textabrot af bakhlið plötuumslags ==
{{tilvitnun2|[[Árni Björnsson tónskáld]], tónskáld. fæddist 23. desember árið 1905 að Lóni í Kelduhverfi, sonur hjónanna [[Sigríður B. Ásmundsdóttir|Sigríðar B. Ásmundsdóttur]] og [[Björn Guðmundsson|Björns Guðmundssonar]]. Tónlistargáfa hans kom snemma í ljós, enda er hún algeng í ætt hans. Árni aflaði sér snemma nokkurrar tónlistarmenntunar á heimaslóðum sínum og starfaði þar að kórstjórn og organleik. En 25 ára gamall heldur Árni til Reykjavíkur til frekara tónlistarnáms og þegar Tónlistarskólinn er stofnaður árið 1930 innritast Árni í hann. Þar lagði hann einkum stund á tónsmíðar, tónfræði, flautu- og píanóleik. Meðal kennara hans voru dr. [[Páll Ísólfsson]], dr. [[Victor Urbancic]] og dr. [[Franz Mixa]]. Árna sóttist námið frábærlega vel og lauk hann prófi í píanóleik, kontrapúnkti og fúgugerð. Síðar tóku við margþætt og fjölbreytileg tónlistarstörf. Árni starfaði sem píanisti, flautuleikari, hljómsveitarstjóri og útsetjari. Öll þessi störf léku í höndum Árna enda var hann óvanalega fjölhæfur tónlistarmaður. Tónsmíðar stundaði hann jöfnum höndum í fáum og stopulum tómstundum og er ótrúlegt hversu miklu hann kom í verk. En Árna nægði ekki sú tónlistarmenntun sem unnt var að fá hérlendis. Árið 1944 hélt hann til Manchester og lauk burtfararprófi frá Konunglega tónlistarháskólanum þar tveim árum síðar, með lofsamlegum vitnisburði. Þegar heim kom gerðist hann kennari við Tónlistarskólann í Reykjavík og flautuleikari í Sinfóníuhljómsveitinni. En árið 1952 varð hann fyrir miklu slysi sem lamaði starfskrafta hans til mikilla muna.
 
En Árni starfar enn að tónsmíðum eftir því sem heilsan leyfir og hefur verið í mörg ár organleikari við guðsþjónustur í sjúkrahúsum borgarinnar. Verk Árna eru víða þekkt og hefur hann oft unnið til verðlauna fyrir tónsmíðar sínar. Stíll Árna er sóttur til íslenskra þjóðlaga. Úr þeim stíl vinnur hann á óþvingaðan og persónulegan hátt. Hann endursemur hin fornu þjóðlög eða semur í anda þeirra. Verk Árna bera með sér, að honum lætur mjög létt að semja. Segja má að „hagmælska" á tónlistarsviðinu sé honum í blóð borin. Það er kannski ástæðan fyrir því að Árni hefur samið tónverk hinna ólíkustu tegunda: stór hljómsveitarverk, kammermúsik, einleiksverk, kór- og einsöngslög; auk þess töluvert af tækifæristónlist og léttari tónlist. Þó er ekki mikill stílsmunur á þessum ólíku verkum. Örugg handverkskunnátta Árna og sterkur persónulegur tjáningarmáti hans brúar þar bilið.