„Elísabet 2. Bretadrottning“: Munur á milli breytinga

Elísabet hefur verið vinsæll þjóðhöfðingi allt frá valdatöku sinni og einbeitti sér lengi að því að endurheimta virðugleika konungsfjölskyldunnar eftir umdeilda afsögn frænda síns.<ref>{{Vefheimild|titill=Elísabet II Bretadrottning sextug|url=http://timarit.is/view_page_init.jsp?pageId=1638096|útgefandi=''Morgunblaðið''|ár=1986|mánuður=10. ágúst|árskoðað=2019|mánuðurskoðað=21. september}}</ref> Þó fór að bera á gagnrýni á henni árið 1957 í [[Súesdeilan|Súesdeilunni]], þegar [[Louis Mountbatten|Mountbatten lávarður]], frændi Filippusar og fjölskylduvinur Elísabetar, lét hafa eftir sér að drottningin væri á móti stríðsrekstri Breta í Egyptalandi. [[Anthony Eden]] forsætisráðherra, sem hafði átt frumkvæði að stríðinu, neyddist í kjölfarið til að segja af sér formennsku í [[Íhaldsflokkurinn (Bretland)|Íhaldsflokknum]] og Elísabet skipaði [[Harold Macmillan]] í embætti forsætisráðherra. Þegar Macmillan sagði síðan af sér sex árum síðan staðfesti Elísabet valið á aðalsmanninum [[Alec Douglas-Home]] sem eftirmanni hans, sem mörgum þótti ólýðræðislegt og leiddi til frekari gagnrýni á embætti Elísabetar.<ref name=ruv2016/>