„Giuseppe Conte“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 26:
Ýmsir fjölmiðlar líta á ríkisstjórn Conte sem fyrstu [[Lýðhyggja|popúlísku]] ríkisstjórn í Vestur-Evrópu.<ref>{{cite web|url=http://www.adnkronos.com/fatti/politica/2018/05/11/italia-primo-regime-populista-europa-occidentale_ACfIrXYfVRuN9kbkERbm1L.html|title="Italia primo governo populista in Europa occidentale"|website=adnkronos.com|accessdate=13. júlí 2018}}</ref><ref>{{cite web|url=https://eu.usatoday.com/story/news/world/2018/05/22/giuseppe-conte-italy-prime-minister/632744002/|title=Giuseppe Conte: Italy's next PM to form western Europe's first populist government|publisher=|accessdate=13. júlí 2018}}</ref><ref>{{cite web|url=https://www.nytimes.com/2018/05/24/opinion/populists-rome-five-star-movement.html|title=Opinion – The Populists Take Rome|date=24. maí 2018|publisher=|accessdate=13. júlí 2018|via=NYTimes.com}}</ref> Conte er annar maðurinn sem hefur gerst forsætisráðherra Ítalíu án fyrri reynslu í ríkisstjórnarstörfum á eftir [[Silvio Berlusconi]]. Hann er jafnframt fyrsti forsætisráðherrann frá Suður-Ítalíu síðan [[Ciriaco De Mita]] var ráðherra árið 1989.<ref>{{cite web|url=https://www.tpi.it/2018/05/25/conte-premier-non-eletto/|title=Da Renzi a Conte: ecco chi sono i presidenti del Consiglio non eletti in parlamento|date=25. maí 2018|publisher=|accessdate=13. júlí 2018}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.ilsole24ore.com/art/notizie/2018-05-23/l-incarico-torna-sud-roma-trent-anni-132910.shtml?uuid=AEToqGtE|title=Da De Mita a Conte, l’incarico torna a sud di Roma dopo trent’anni|publisher=|accessdate=13. júlí 2018}}</ref>
 
Þar sem Conte er ekki hátt settur í stjórnmálaflokkunum sem mynda ríkisstjórn hans voru persónuleg völd hans sem forsætisráðherra í fyrstu ríkisstjórn hans nokkuð takmörkuð. Formenn Fimmstjörnuhreyfingarinnar og Norðurbandalagsins, [[Luigi Di Maio]] og [[Matteo Salvini]], eruvoru hver um sig ráðherra fjárhagsþróunar og innanríkisráðherra í ríkisstjórninni. Auk þess eruvoru Di Maio og Salvini báðir varaforsætisráðherrar.
 
Þann 20. ágúst árið 2019 lýsti Conte því yfir að hann hygðist segja af sér sem forsætisráðherra.<ref>{{Vefheimild|titill=For­sæt­is­ráðherra Ítal­íu seg­ir af sér|url=https://www.mbl.is/frettir/erlent/2019/08/20/forsaetisradherra_italiu_segir_af_ser/|útgefandi=mbl.is|ár=2019|mánuður=20. ágúst|árskoðað=2019|mánuðurskoðað=20. ágúst}}</ref> Afsögn Conte kom í kjölfar þess að Salvini dró Norðurbandalagið úr ríkisstjórnarsamstarfinu með Fimmstjörnuhreyfingunni. Conte sakaði Salvini um að skapa stjórnarkreppu í eigin þágu til þess að reyna að auka fylgi flokks síns í nýjum kosningum.<ref>{{Vefheimild|titill=Forsætisráðherra Ítalíu segir af sér|url=https://www.visir.is/g/2019190829910/forsaetisradherra-italiu-segir-af-ser|útgefandi=Vísir|ár=2019|mánuður=20. ágúst|árskoðað=2019|mánuðurskoðað=20. ágúst|höfundur=Margrét Helga Erlingsdóttir}}</ref> Í stað þess að boða til nýrra kosninga ákváðu meðlimir Fimmstjörnuhreyfingarinnar hins vegar að mynda nýja ríkisstjórn í samstarfi við ítalska [[Demókrataflokkurinn (Ítalía)|Demókrataflokkinn]] og settu það skilyrði að Conte, sem nýtur mikilla vinsælda meðal meðlima hreyfingarinnar, sitji áfram sem forsætisráðherra.<ref>{{Vefheimild|titill=Ný ríkisstjórn komin á koppinn á Ítalíu|url=https://www.visir.is/g/2019190909605/ny-rikisstjorn-komin-a-koppinn-a-italiu|útgefandi=''[[Vísir (vefmiðill)|Vísir]]''|ár=2019|mánuður=3. september|árskoðað=2019|mánuðurskoðað=3. september}}</ref><ref>{{Vefheimild|titill=Conte með umboð til stjórnarmyndunar|url=https://www.ruv.is/frett/conte-med-umbod-til-stjornarmyndunar|útgefandi=[[RÚV]]|ár=2019|mánuður=29. ágúst|árskoðað=2019|mánuðurskoðað=3. september|höfundur=Kristján Róbert Kristjánsson}}</ref>