„Krýsuvík“: Munur á milli breytinga

Á [[Austurengjum]] er jarðhitinn aðallega á einni rák sem nær norður í [[Kleifarvatn|Kleifarvatns]]s. Á þessari hitarák eru sprengigígjar sem gosið hafa gjalli. Stærsti gígurinn er um 100 m í þvermál og er staðsettur norðaustur af [[Stóra-Lambafelli]]. Við [[Kleifarvatn]] er ein 600 m djúp borhola og þar er hæsti hitinn um 160°cC.

Hveravirknin í Trölladyngju er frekar dauf. Þar eru tveir hverir, gufur með [[brennisteinn|brennisteini]], hverasprengigígur og hitaskellur í [[Oddafelli]]. Á gossprungunum eru miklir gall- og sprengigígjar. Mesta jarðvegsbreytingin er í Sogum þar sem mikið af svæðinu eru ummyndað í klessuleir, þar eru líka miklir sprengigígjar allt frá fornöld og er ennþá í dag vatn í sumum. Tvær borholur eru í Trölladyngju, báðar um 260°c heitar ofarlega en önnur kólnar eftir því sem neðar er farið. Dýpri holan endar í 320°cC á rúmlega tveggja km dýpi.

Sagt er frá í [[þjóðsaga|þjóðsögu]] að Krýsuvík sé nefnd eftir Krýs sem bjó í Krýsuvík. Hún átti í deilum um landmerki við nágrannakonu sína, Herdísi í [[Herdísarvík]]. Þær töldu sig báðar vera beittar órétti og ákváðu að skera úr í deilimáli sínu í eitt skipti fyrir öll. Þeim kom saman um að leggja af stað frá bæjum sínum við sólarupprás og ákveða mörk landa sinna þar sem þær mættust. Þegar þær hittust síðan á [[Deildarháls|Deildarhálsi]]i taldi Krýs að Herdís hefði lagt fyrr af stað en samið var um. Þær tóku þá að biðja hvor annarri óbæna ásamt jörðum þeirra. Herdís lagði á Krýsuvík að allur silungur í Kleifarvatni skyldi verða að [[loðsilungur|loðsilungi]] en Krýs mælti svo fyrir að ein eða fleiri skipshafnir skyldu drukkna í Herdísarvíkurtjörn. Þessi saga um landaþrætu kerlinganna hefur lifað meðal Krýsvíkinga í hinum ýmsu myndum.