„Sjálfvirka taugakerfið“: Munur á milli breytinga

'''Sjálfvirka taugakerfið''' er í [[líffærafræði]] annar hluti [[úttaugakerfi]]sins en hinn er [[Viljastýrða kerfið|viljastýrða kerfið]]. Í [[andstæða|andstæðu]] við [[viljastýrða kerfið]] sem [[dýr]]ið hefur [[meðvitund|meðvitaða]] [[stjórn]] yfir virkar sjálfvirka kerfið [[sjálfvirkni|sjálfkrafa]]. Það stýrir [[melting]]u, líkamshita og svitamyndun, hjartsláttartíðni, blóðþrýstingi og öndun. Sjálfvirka kerfinu er síðan aftur skipt í sympatískadriftaugakerfið (einnigsympatíska nefnt ''driftaugakerfi''taugakerfið) og parasympatíska kerfiðseftaugakerfið (einnig nefntparasympatíska ''seftaugakerfi''taugakerfið).

Bæði sympatíska og parasympatíska taugakerfið hafa '''frálæga''' (''e. efferent'') taugunga sem ganga frá mænu að líffæri sem skal ítauga - marklíffæri. Í báðum kerfum koma tveir frálægir taugungar við sögu, fyrirtaugaþráður og eftirtaugaþráður. Þar á milli er frumuhnoð.

Fyrirtaugaþræðir frá parasympatíska kerfinu liggja í heilastofni og neðsta hluta mænu og koma að ítaugun í smáþörmum og ristli. Þá liggur fyrirtaugaþráðurinn úr mænu í hæð við hryggjarliði S2, S3 og S4 að frumuhnoði sem er staðsett við líffærið. Þar á eftirtaugaþráðurinn upptök sín og liggur frá hnoðinu að líffærinu. Báðir taugungarnir losa '''acetýlkólín''' öfugt við sympatíska kerfið. <ref>{{bókaheimild|höfundur1=Crossman, A.R.|höfundur2=Neary, D. |titill=Neuroanatomy, an illustrated colour text|útgefandi=Elsevier|ár=2015|ISBN=9780702054051}}</ref>