„Örfirisey“: Munur á milli breytinga

'''Örfirisey''' (einnig þekkt sem '''Örfirsey''' og áður '''Örfærisey''', '''Öffursey''', '''Örfursey''' og '''Effirsey''') er fyrrverandi [[örfirisey (landslagsþáttur)|örfirisey]] við [[Kollafjörður (Faxaflóa)|Kollafjörð]] sem nú hefur verið tengd með landfyllingu við meginland [[Reykjavík]]ur. Svæðið telst til [[Vesturbær Reykjavíkur|Vesturbæjarins]]. Áður fyrr var í Örfirisey aðsetur kaupmanna. [[Færeyska]] ættarnafnið Effersöe er dregið af nafni Örfiriseyjar. Norðvesturhorn eyjarinnar/nessins heitir Reykjanes.

Fyrr á tímum var ræktað korn og veiddur selur í Örfirisey. Í [[Oddgeirsmáldagi|Oddgeirsmáldaga]] frá árinu [[1379]] er kveðið á um að [[Jónskirkja í Vík]] eigi [[landsældingur|landsælding]] (eitt sáld, þ.e. um 100  kg útsæðiskorns) og [[selalátur]] í Örfirisey.

Örfirisey var kölluð Effersey áður fyrr. Þar var sjálfstæð bújörð frá um 1500 til 1861 þegar byggð lagðist þar af. Kaupmannsbúðirnar á [[Grandahólmi|Grandahólma]] norðan við eyjuna voru fluttar þangað á 17. öld. Þær voru svo fluttar til Reykjavíkur 1780. Árið 1835 varð Örfirisey hluti af lögsagnarumdæmi Reykjavíkur og 1906 eignaðist borgin eyjuna. Hafnargarður var reistur á grandanum út í eyna við þegar [[Reykjavíkurhöfn]] var byggð.<ref>[http://gudjonfr.is/alfraedi-reykjavikur/ Alfræði Reykjavíkur] eftir Guðjón Friðriksson</ref>

Í Örfirisey er [[olíubirgðastöð]] en árið [[1950]] hóf [[Olíufélagið hfESSO|Olíufélagið]] að byggja þar olíubirgðageyma. Árið [[1970]] fékk [[Skeljungur hf]] úthlutað lóð við hlið lóðar Olíufélagsins hf og hafa olíufélögin samstarf þar hvað varðar öryggismál og rekstur [[löndun]]arlagna. Árið [[1995]] voru þrjár olíubirgðastöðvar starfræktar í [[Reykjavík]]: stöðin í Örfirisey, birgðastöð Skeljungs hf í [[Skerjafjörður|Skerjafirði]] og olíubirgðastöð [[OlíuverslunOlíuverzlun Íslands hf|Olíuverzlunar Íslands hf]] í [[Laugarnes]]i. Á því ári var hafinn undirbúningur að sameiningu reksturs olíubirgðastöðva [[Olíudreifing ehf|Olíudreifingar ehf]]ar í Örfirisey og voru þrír geymar fluttir úr stöðinni í Laugarnesi í Örfirisey í þeim tilgangi, en Laugarnesstöðin var tekin úr notkun [[1997]]. Árið [[1998]] seldi Skeljungur lóð félagsins í Skerjafirði og síðan þá er Örfirisey eini staðurinn í höfuðborginni sem olíubirgðastöðvar eru starfræktar.

Í upphafi var eldsneyti landað í stöðina gegnum neðansjávarleiðslur þar sem innflutningsskip lágu við [[legufæri]] norðan við stöðina en með tilkomu Eyjargarðs II sem [[Reykjavíkurhöfn]] byggði geta innflutningsskip allt að 45.000 [[DWT]] lagst að bryggju á öruggan hátt. Með þeirri framkvæmd jókst öryggi olíuinnflutnings í Örfirisey og var olíuinnflutningur til Reykjavíkur sameinaður á einum stað. Lagnir og annar búnaður á Eyjargarði er sameign Olíudreifingar ehf og Skeljungs. Bygging Eyjargarðs II fór í [[umhverfismat]] samkvæmt þágildandi lögum og var fyrsta framkvæmdin sem fór í gegnum slíkt mat. Umsagnaraðilar í umhverfismati töldu að bygging garðsins væri til bóta fyrir [[umhverfismál]] [[olíulöndun]]narolíulöndunar í [[Reykjavík]].

== Tilvísanir ==

== Heimildir ==