|
== Einkenni ==
Ebólan ræðst á öll [[líffæri]] og vefi mannslíkamans nema [[Vöðvi|vöðva]] og [[bein]]. Veiran bókstsaflega umbreytir öllum hlutum líkamans í hálfmaukað slím sem er gegnsýrt af sýkjandi veiruögnum. Veiran inniheldur sjö gerðir af dularfullum próteinum sem vinna þrotlaust líkt og vél og éta upp vefi líkamans á meðan veiran fjölgar sér í hýslinum. Örlitlir [[blóðtappi|blóðtappar]] myndast í [[blóðrás]]inni og [[blóðBlóð]]ið þykknar, blóðkekkirnir loða hver við annan og festastblóðtappar viðmyndast æðaveggina.í Blóðkekkirniræðakerf fara að mynda stærri tappa sem minna á mósaík innan í [[æðakerfið|æðakerfinu]]líkamans. Þetta stöðvar blóðflæði til líffæra og vefja líkamans, veldur [[súrefnisþurrð]] og drepi í vefjum (nekrósu) sem birtist sem svartir blettir á [[heili|heila]],líffærum íog [[lifur]],líkmana. [[Nýra|nýrum]], [[lunga|lungum]], [[þarmar|þörmum]], [[eista|eistum]], [[brjóst]]umHúðblæðingar (karla og kvennapetechiae) ogeiga yfir allt yfirborð [[húð]]arinnar. Rauðir blettir myndastsér einnig á húðinni sem kallast petechiae, sem eru [[blæðing]]ar undir húðstað.
Veiran umbreytirleysir upp kollagen-þráðumþræði líkamans íog maukveldur ogþví að neðsta lag húðarinnar deyr og verður vessakennt, húðinog verður einnig þakin örsmáum hvítum blöðrumdeyr. ÞettaMaculopapular ástand kallastmyndast maculopapular-roðiá oghúðinni áferðsem húðarinnareinkennist feraf aðörsmáum líkjasthvítum sagógrjónagraut.vökvafylltum Rauðublöðrum blettirnirsem á húðinni stækka og myndaminna á endanum risavaxna marbletti yfir allan líkamann[[Sagó|sagógrjón]]. Húðin bólgnar og verður mjög viðkvæm fyrir allri viðkomu og rifnar auðveldlega af við alla snertingu eða þrýsting. Blæðingar hefjast úr [[munnhol]]i, [[tannhold]]i og [[munnvatnskirtill|munnvatnskirtlum]]. Smám saman fer að blæða úr öllum líkamsopum stórum og smáumlíkamans. Yfirborð [[tunga|tungunnar]] verður eldrautt og flagnar að lokum af, sjúklingurinn annaðhvort spýtir því út úr sér eða gleypir það ósjálfrátt. Tungan verður mjög aum viðkomu og sjúklingurinn upplifir miklar kvalirósjálfrát. Yfirborð [[slímhúð]]ar í [[kok]]i og [[barki|barka]] flagnar einnig af þegar blóðug [[uppköst]] hefjast.
Blæðingar hefjast í [[gollurshús]]i, [[hjartavöðvi]]nn mýkist og blóðseytir þrýstistblóði í gegnum hann við hvern [[hjartsláttur|hjartslátt]] ogsem veldur þvíblæðingum aðí [[brjóstholið|brjóstholi]] fyllist af blóði. Æðar heilans stíflast af blóðkekkjum, heilinn bólgnar og verður maukkenndur. Það blæðir inn í augun og blóð seytlar úr [[tárakirtill|tárakirtlum]] sjúklingsins og hann virðist gráta blóði.
Augnblæðingar hefjast, blóð seytlar úr [[tárakirtill|tárakirtlum]] sjúklingsins og hann virðist gráta blóði. Ímyndin af sjúklingum grátandi blóði er það sem sjúkdómurinn er þekkastur fyrir í vinsælli dægurmenningu.
Ebóla drepur mikið af vefjum líkamans meðan sjúklingurinn lifir, veldur nekrósuflekkjum á öllum líffærum og húð. Lifrin bólgnar einnig upp, verður gul að lit og byrjar að leysast upp, djúpar sprungur myndast í gegnum lifrina og að lokum deyr líffærið alveg. Nýrun stíflast einnig af blóðkekkjum og hætta að starfa, þetta orskar [[þvagmengun]] og eitrun í blóði. [[Milta]]ð bólgnar upp og verður líkt og blóðkökkur á stærð við hafnabolta. Þarmar fyllast af blóði og þarmaveggurinn deyr, hann flagnar af og skolast út með blóðugum [[niðurgangur|niðurgangi]]. Eistun bólgna upp í karlmönnum og verða blásvört, allt [[sæði]] deyr. Miklar blæðingar verða úr [[leggöng]]um kvenna. Ef konan er ólétt deyr [[fóstur|fóstrið]] strax óháð meðgöngutíma.
Ebóluveiran drepur mikið af vefjum líkamans meðan sjúklingurinn lifir, veldur nekrósuflekkjum á öllum líffærum og húð. Lifraskemmdir og bráð nýrnabilun af völdum blóðugrar þvagmengunar á sér einnig stað. Blæðingar hefjast í þörmum sem einkennast af blóðugum [[niðurgangur|niðurgangi]].
== Heimildir ==
| 