„Rómverska lýðveldið“: Munur á milli breytinga

[[Rómverska lýðveldið]] var stofnað um [[509 f.Kr.]], samkvæmt því sem seinni tíma höfundar á borð við [[Lívíus]] segja, eftir að [[Tarquinius drambláti]], síðasti konungur Rómar, hafði verið hrakinn frá völdum. Rómverjar ákváðu þá að koma á kerfi þar sem valdhafarnir voru kjörnir í kosningum. Enn fremur voru ýmsar ráðgjafasamkundur og þing stofnaðar. Mikilvægustu embættismennirnir voru ræðismenn („konsúlar“), sem voru tveir og kjörnir til eins árs í senn. Þeir fóru með framkvæmdavaldið í formi ''[[imperium]]'' eða herstjórnar. Ræðismennirnir kepptu við öldungaráðið, sem var upphaflega ráðgjafasamkunda aðalsins, eða „patríseia“, en óx bæði að stærð og völdum er fram liðu stundir. Meðal annarra embættismanna lýðveldisins má nefna dómara (''praetor''), [[Edíll|edíla]] og gjaldkera (''quaestor''). Í upphafi gátu einungis aðalsmenn gegnt embættum en seinna gat almúgafólk, eða [[plebeiar]], einnig gegnt embættum.<ref>Lívíus, ''Ab Urbe Condita'' (= ''Frá stofnun borgarinnar''), II.</ref>

 

 

[[Mynd:Marius Carthage.jpg|thumb|left|110px|[[Gaius Marius]], rómverskur herforingi og stjórnmálamaður sem endurskipulagði [[Rómverski herinn|rómverska herinn]].]]