„Margrét Guðnadóttir“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Laufa0108 (spjall | framlög)
Ekkert breytingarágrip
Laufa0108 (spjall | framlög)
Ekkert breytingarágrip
Lína 37:
 
== Ferill ==
Margrét lauk stúdentsprófi frá stærðfræðideild [[Menntaskólinn í Reykjavík|Menntaskólans í Reykjavík]] vorið 1949. Um haustið hóf hún nám í læknisfræði við Háskóla Íslands og útskrifaðist þaðan vorið 1956. Sumrin 1954 og 1955 vann hún á [[Tilraunastöð HÍ í meinafræði að Keldum|Tilraunastöðinni á Keldum]] við lungnabólgurannsóknir og að athugunum í sambandi við útbreiðslu á inflúensufaraldri.<ref name="timarit" /> Eftir útskrift úr læknadeildinni vorið 1956 vann hún eitt ár á Keldum. Fyrsta verkefnið hennar var að kortleggja útbreiðslu mænusóttarfaraldurs sem skall á haustið 1955 á Íslandi. Þetta var liður í því að undirbúa bólusetningu gegn mænusótt sumarið 1957.<ref name="Læknablaðið">{{vefheimild|url=https://www.laeknabladid.is/2009/03/nr/3452|titill= Veirufræðingur af lífi og sál. Viðtal við Margréti Guðnadóttur|höfundur=Læknablaðið|ár=2009}}</ref>
 
Sumarið 1957 fór Margrét á vegum Keldna til Bretlands og Bandaríkjanna í sex mánaða sérfræðinám<ref name=" Læknablaðið" /> í veirufræði.<ref name="timarit" /> Í Bretlandi var hún í námi við Central Public Health Laboratory í London, London School of Hygiene og í Bandaríkjunum við Communicable Disease Center í Montgomery í Alabama. Í kjölfarið fór hún í tveggja ára (1958-1960) framhaldsnám í veirufræði við Yale háskóla í New Haven í Connecticut.<ref> Erla Hulda Halldórsdóttir og Guðrún Dís Jónatansdóttir. (1998). Ártöl og áfangar í sögu íslenskra kvenna. Sótt af: https://baekur.is/bok/000021526/Artol_og_afangar_i_sogu?fbclid=IwAR2W-O-blU-va8x4h_X05g5NerrSazuBa8BIXHKeNTcv0hbPi_CMC_7qgc4</ref> Þar lagði hún stund á rannsóknir á mænusótt og greiningu á veirusóttum í fólki. Á árunum 1960-1969 starfaði Margrét sem sérfræðingur í veirufræði við Tilraunastöðuna á Keldum þar sem hún rannsakaði visnu og mæðiveiki og ýmsa sjúkdóma í fólki. Árið 1969 tók hún við prófessorsembætti í sýklafræði við Læknadeild Háskóla Íslands<ref name="timarit" /> og varð þar með fyrsta konan til að gegna prófessorsembætti við skólann.<ref> Kvennasögusafn Íslands. (2019). Ártöl og áfangar. Sótt af: https://kvennasogusafn.is/index.php?page=artoel-og-afangar</ref> Á þessum tíma voru konur hvorki dósentar né lektorar en um níu konur voru stundakennarar/aukakennarar.<ref> Menntamálaráðuneytið. (2002). Konur í vísindum á Íslandi. Reykjavík: Höfundur </ref> Margrét gegndi stöðu prófessors í 30 ár, til ársins 1999 er hún lét af störfum vegna aldurs. Árið 1974 setti Margrét á laggirnar Rannsóknastofu Háskólans í veirufræði við Landsítalann og var forstöðumaður hennar til ársins 1994.<ref name=" Læknablaðið" />