„Bændaánauð“: Munur á milli breytinga

'''Bændaánauð''' nefndist staða [[Bóndi|bænda]] og vinnumanna undir [[lénsskipulag]]i á [[Hámiðaldir|hámiðöldum]] í [[Evrópa|Evrópu]] sem entist allt fram á seinni hluta 19. aldar í sumum Evrópulöndum. Á tímabili bændaánauðar áttu bændur ekki eigið land heldur voru skuldbundnir til þess að vinna fyrir landeigandann til þess að tryggja eigin [[framfærsla|framfærslu]]. Bændum var ekki frjálst að yfirgefa land landeigendanna og höfðu afar fá mannréttindi miðað við í dag. Því má með sanni segja að bændaánauðin hafi verið form af [[þrælahald]]i.

Á Íslandi tíðkaðist bændaánauð að Evrópskum hætti ekki, en á tímabilinu 1490-1894 var í gildi [[vistarbandið]] svonefnda.