„Egils saga“: Munur á milli breytinga

 

Egla kom fyrst út í prentaðri útgáfu árið [[1782]]. Sagan er ekki síst þekkt fyrir þann mikla forna skáldskap sem hún hefur að geyma. Mörg afrit af [[handrit]]i Eglu hafa verið rituð eftir [[13. öldin]]a en einungis tvö þeirra, frá [[19. öldin|19. öld]], eru varðveitt í [[Landsbókasafn Íslands-Háskólabókasafn|Landsbókasafninu]]. Eldri afrit en frá árinu [[1700]] eru geymd í erlendum bókaskemmum.

 

Egils saga er ólík öðrum [[Íslendingasögur|Íslendingasögum]] að því leyti að hún gerist að mestu annars staðar en á [[Ísland]]i. Sagan hefst í Noregi þar sem segir frá [[Kveldúlfur|Kveldúlfi]] afa Egils, [[Skalla-Grímur Kveld-Úlfsson|Skallagrími]] föður hans og [[Þórólfur Kveld-Úlfsson|Þórólfi]] föðurbróður hans. Eftir víg Þórólfs fóru þeir feðgar til Íslands. Kveldúlfur andaðist í hafi en Skallagrímur varð einn fyrsti landnámsmaðurinn. Egill fæddist og ólst upp á [[Borg á Mýrum]], þar sem hann varð strax í æsku mikið skáld og bardagamaður. Egill ferðaðist víða um [[Norðurlönd]]in, [[Eystrasaltslönd]]in og [[England]]. Hann átti í deilum við jafnt merka sem ómerka menn. Hann var einn fárra [[víkingar|víkinga]] sem náði háum aldri og í sögulok deyr hann á [[Mosfell (Mosfellsdal)|Mosfelli]] hjá stjúpdóttur sinni Þórdísi. Þá var komið undir lok [[10. öldin|10. aldar]].