„Konudagur“: Munur á milli breytinga

'''Konudagur''' er fyrsti dagur fornnorræna mánaðarins [[Góa|góu]] í gamla [[Norræna tímatalið|norræna tímatalinu]], sem er sunnudagurinn í 18. viku vetrar á milli 18. og 24. febrúar. Rétt eins og fyrsti dagur mánaðarins [[Þorri|þorra]] er [[bóndadagur]]inn. Þann dag minntust bændur og eiginmenn húsfreyjunnar með því að fagna góu, sem færir með sér vaxandi birtu og vorinnganginn.

Ingibjörg Schulesen kvaðst hafa kynnst bæði konudegi og bóndadegi þegar hún var sýslumannsfrú á Húsavík [[1841]]-[[1861]], það er áður en [[þjóðsögur Jóns Árnasonar]] komu út á prenti. Þau ummæli hennar eru þó ekki bókfest fyrr en [[1898]]. [[Árni Sigurðsson]] nefnir konudag og bóndadag einnig í minningum sínum úr Breiðdal frá miðri 19. öld en þær voru ekki skráðar fyrr en árið [[1911]]. Að öðru leyti er tíðni og útbreiðsla orðanna svipuð.

Konudagur kemur fyrir í sögum eftir [[Guðmundur Friðjónsson|Guðmund Friðjónsson]], [[Íslenskar þjóðsögur og sagnir|þjóðsögum Sigfúsar Sigfússonar]] og hjá nokkrum álíka gömlum eða yngri höfundum. Nær hundrað heimildamenn hvaðanæva af landinu fæddir á bilinu [[1882]]-[[1912]] kannast við þetta heiti dagsins. Því er ótrúlegt annað en það hafi verið býsna rótgróið í máli. Opinbera viðurkenningu hlýtur nafnið þó naumast fyrr en eftir að það er tekið upp í [[Almanak Þjóðvinafélagsins]] árið [[1927]] og íslenskir þjóðhœttir [[Jónas frá Hrafnagili|Jónasar frá Hrafnagili]] koma út árið [[1934]].

* [https://www.dagarnir.is/ Íslenskadagarnir.is, dagataliðÍslenskir hátíðisdagar (til ársins 2037)]