„Vilhjálmur 2. Þýskalandskeisari“: Munur á milli breytinga

Vilhjálmur var krýndur keisari árið 1888. Hann leysti [[Otto von Bismarck]] kanslara frá störfum árið 1890 og rak mun herskárri utanríkisstefnu en forverar hans höfðu gert undir leiðsögn Bismarcks. Þegar [[Frans Ferdinand erkihertogi]] var myrtur í Sarajevo árið 19151914 lofaði Vilhjálmur [[Austurríki-Ungverjaland|Austurríki-Ungverjalandi]] skilyrðislausan stuðning Þjóðverja í átökum sem kynnu að brjótast út ef ráðist yrði inn í Serbíu. Þetta leiddi á fáeinum dögum til byrjunarupphafs [[Fyrri heimsstyrjöldin|fyrri heimsstyrjaldarinnar]]. Vilhjálmur þótti alla tíð stórlátur og hvatvís og átti til að gefa frá sér illa ígrundaðar staðhæfingar um viðkvæm málefni án þess að ráðgastbera viðnokkuð undir ráðherra sína. MestuÞað afglöpmátti hans þess eðlis vorusjá í viðtali sem hann gaf við breska tímaritið ''Daily Telegraph'' árið 1908, þar sem hann kom hörmulega fyrir, móðgaði bresku þjóðina og olli miklum skemmdum á sambandi Bretlands og Þýskalands.<ref>Cecil, Lamar. [http://www.questia.com/PM.qst?a=o&d=23057779 Wilhelm II: Prince and Emperor, 1859–1900]. Chapel Hill. [[University of North Carolina Press]]. 1989. 2. bindi, bls. 138–41 </ref>