„Spekistefna“: Munur á milli breytinga

 

Eitt megineinkenni og það sem sameinaði flestar þessar hugmyndir var róttæk [[tvíhyggja]]. Sú tvíhyggja að fyrir guðlega verknað hafi efnið og þar með mannslíkaminn verið skapaður og inn í honum væri til fræ frá þessari guðlegu sköpun sem kallað var ''gnosis''. Kenningar gnósta voru því almennt þess eðlis að hver einstaklingur þyrfti að losna undan áhrifum efnisins til þess að komast að kjarna sínum og frelsa þennan guðlega neista.