„Napóleon 2.“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 1:
[[File:Le duc de Reichstadt.jpg|thumb|right|Napóleon II]]
'''Napoléon François Charles Joseph Bonaparte''' (20. mars 1811 – 22. júlí 1832) var sonur og arftaki [[Napóleon Bónaparte|Napóleons Bónaparte]] [[Frakkakeisari|Frakkakeisara]] og annarrar konu hans, [[Marie-Louise af Austurríki]]. Sem keisaralegur krónprins hlaut hann titilinnheiðurstitilinn konungur Rómar við fæðingu.
 
ÁriðÞegar 1814Napóleon varðkeisari Napoléonsagði keisariaf sér í nokkrafyrsta dagasinn vegna nafninuhrakfara tilsinna semí '''Napóleon[[Napóleonsstyrjaldirnar|Napóleonsstyrjöldunum]] II'''árið þegar1814 faðirfór hanshann sagðifram afá sér ísonur fyrstasinn yrði settur á keisarastól í sinn stað. HannEkki var rekinnhlustað fráá völdumþessa kröfu keisarans og bandamennirnir sigursælu settu þess í stað [[Loðvík 18.]] af þinginugömlu þegar[[Búrbónar|Bourbon-valdaættinni]] Parísá konungsstól í Frakklandi. Napóleon var hertekinrekinn afí andstæðingumútlegð Napóleonstil Elbu en sonur hans, konungur Rómar, varð eftir með móður sinni. Árið 1815, þegar Napóleon sneri aftur á keisarastól í hundrað daga, var sonur hans aftur lýstur ríkiserfingi á ný uns Napóleon sagði aftur af sér eftir [[Orrustan við Waterloo|orrustuna við Waterloo]]. Á milli seinni afsagnar Napóleons og endurreisnar Loðvíks 18. á konungsstól ríkti hinn fjögurra ára sonur Napóleons að nafninu til yfir Frakklandi sem '''Napóleon II''' Frakkakeisari.<ref name=vísindavefur/> Franska þjóðþingið lýsti Napóleon II aldrei formlega keisara og hann réð því aldrei formlega yfir Frakklandi. Eftir að Napóleon var sendur í útlegð í annað sinn var sonur hans sendur til [[Austurríki|Austurríkis]], þá fjögurra ára. Reynt var að þurrka út tengsl hans við Napóleon og gera hann þýskan fremur en franskan. Hann hlaut titilinn fursti af Parma og hertogi af Reichstadt frá móðurafa sínum, [[Frans 1. Austurríkiskeisari|Frans 1. Austurríkiskeisara]].
 
Napóleon II eyddi því sem hann átti eftir ólifað í Austurríki. Það varð mjög kalt á milli Napóleons II og móður hans, Marie-Louise, þegar uppgötvaðist að Marie-Louise hafði gifst og eignast tvö börn með austurríska herforingjanum [[Adam Albert von Neipperg]] á meðan Napóleon eldri var enn á lífi. Napóleon II fyrirgaf móður sinni aldrei og lét þau orð falla að „Ef [[Joséphine de Beauharnais|Jósefína]] hefði verið móðir mín hefði faðir minn ekki verið jarðsettur á Sankti Helenu“.<ref name=lindqvist>Linqvist, Hermann, ''Napóleon'' (2011), Hið íslenska bókmenntafélag, bls. 604.</ref> Þar til hann lést, þá 21 árs að aldri, var hann viðurkenndur meðal stuðningsmanna Bonaparte-ættarinnar sem réttmætur erfingi krúnunnar í Frakklandi.
 
Eftir dauða sinn fékk Napóleon II gælunafnið ''l'Aiglon'' eða „arnarunginn“. Viðurnefnið varð vinsælt vegna leikritsins ''L'Aiglon'' eftir [[Edmond Rostant]]. Þegar [[Napóleon III|Louis-Napóleon Bonaparte]] varð keisari árið 1852 tók hann sér titilinn Napóleon III til að viðurkenna stutta valdatíð frænda síns.<ref name=vísindavefur>{{Vísindavefurinn|6360|Bar einhver titilinn Napóleon II?}}</ref>
 
Árið 1940 lét [[Adolf Hitler]] flytja kistu Napóleons II til Frakklands sem vináttuvott við [[Vichy-stjórnin|Vichy-stjórnina]] sem þá var tekin við völdum. Hann var jarðsettur í Invalide-hvelfingunni ásamt föður sínum og öðrum meðlimum Bonaparte-ættar árið 1969.<ref name=lindqvist/>
Lína 19:
{{Snið:Einvaldar Frakklands}}
{{fde|1811|1832|Napóleon II}}
[[Flokkur:FrakkakeisararAusturrískir furstar]]
[[Flokkur:Austurrískir hertogar]]
[[Flokkur:Bonaparte-ætt]]
[[Flokkur:Frakkakeisarar]]