„Neville Chamberlain“: Munur á milli breytinga

'''Arthur Neville Chamberlain''' ([[18. mars]] [[1869]] – [[9. nóvember]] [[1940]]) var [[Bretland|breskur]] [[stjórnmálamaður]] og [[forsætisráðherra Bretlands]] úr [[Íhaldsflokkurinn (Bretland)|Íhaldsflokknum]] frá maí [[1937]] til maí [[1940]]. Chamberlain er helst minnst vegna undanlátsstefnu sinnar í utanríkismálum og þá sér í lagi fyrir gerð [[München-sáttmálinn|München-sáttmálans]] árið 1938 þar sem Bretar og Frakkar viðurkenndu yfirráð [[Þriðja ríkið|Þriðja ríkisins]] í þýskumælandi hlutum [[Tékkóslóvakía|Tékkóslóvakíu]]. Þegar [[Adolf Hitler]] [[Innrásin í Pólland|lýsti yfir stríði gegn Póllandi]] lýsti Bretland Þjóðverjum stríði á hendur þann 3. september 1939 og Chamberlain leiddi þjóðina á fyrstu átta mánuðum [[Seinni heimsstyrjöldin|seinni heimsstyrjaldarinnar]].

 

 

Þegar [[Stanley Baldwin]] settist í helgan stein árið 1937 gerðist Chamberlain forsætisráðherra í hans stað. Ráðherratíð hans einkenndist af deilum um viðbrögð gagnvart herskárri utanríkisstefnu Þýskalands. Ákvarðanir Chamberlain í München árið 1937 nutu mikils stuðnings Breta á þeim tíma. Þegar Hitler hélt hernaði sínum gegn nágrannaríkjunum áfram hét Chamberlain því fyrir hönd Breta að vernda sjálfstæði Pólverja ef ráðist yrði inn í Pólland. Heit Chamberlain dró Bretland því inn í stríð við Þýskaland þegar Þjóðverjar réðust inn í Pólland árið 1939. Chamberlain sagði af sér þann 10. maí árið 1940 eftir að Bandamenn neyddust til að flýja frá Noregi þar sem hann taldi nauðsynlegt að ríkisstjórnin nyti stuðnings allra stjórnmálaflokkanna og Frjálslyndi og Verkamannaflokkurinn vildu ekki ganga í þjóðstjórn undir stjórn Chamberlain. Í stað hans varð [[Winston Churchill]] forsætisráðherra en Chamberlain var þó enn virtur á breska þinginu, sérstaklega meðal Íhaldsmanna. Hann var áfram mikilvægur meðlimur í stríðsstjórn Churchill þar til hann neyddist til að segja af sér sökum vanheilsu. Chamberlain lést úr krabbameini sex mánuðum eftir að hann sagði af sér.