„Pappír“: Munur á milli breytinga

'''Pappír''' er þunnt, flatt, lífrænt, „lifandi“ efni sem er að mestu leitileyti gert úr náttúrulegum jurtatrefjum, venjulega úr viði, en stundum eru einnig notaðar aðrar jurtatrefjar eins og bómull, hör, hampur og lín.

Á norðlægum slóðum er oftast notaður mjúkviður eins og fura og greni til pappírsframleiðslu en sunnar í Evrópu nota menn frekar harðviðharðari viðartegundir eins og beyki og birki.

TréViður eruer aðallega samansett úr beðmi (cellulosesellulósa), hálfbeðmi (hemicellulosehemísellulósa) og tréni (ligninligníni).Beðmið og hálfbeðmið mynda sjálfar trefjarnar í viðnum en trénið virkar eins og e.k lím milli trefjanna og bindur þær saman.

Orðið ''pappír'' kemurer frádregið af [[Egyptaland|egypska]] orðinu ''[[papýrus]]'' sem var efniðefni sem Forn-Egyptar til forna notuðu til að skrifa á. Papýrus var unnin úr [[papýrusreyr|papýrussefi]] og var byrjað að nota hann í Egyptalandi strax um 3000 árum [[fyrir Krist]] og einnig stuttu seinna í [[Grikklandi]] og [[Róm]]. LengraÍ í norðriNorðurálfu notuðu menn kindafremur sauð- eða kálfskinn, enda gatvar papýrusreyrinnnorrænt ekkiloftslag vaxiðof íkalt norrænufyrir loftslagipapýrussefið. Í [[Kína]] skjalfestu menn gögn á [[bambus]], semen hann var illmeðfærilegtillmeðfærilegur og þungtþungur. Einnig notuðu menn stundum [[silki]] en það var venjulega álitið of dýrt. Flest þessara efna voru fágæt og dýr.

Kínverjar fundu upp nýja aðferð við pappírsgerð árið 105 [[eftir Krist]] en lúrðu á aðferðunum eins og ormar á gulli. Það var því ekki fyrr en um 600 eKe.Kr. að upplýsingarnarþær bárustupplýsingar fóru að berast út.

Pappír var löngum dýr lúxusvara í gegn um aldirnar, allt þar til [[gufuvélar|gufuknúnar]] pappírsgerðarvélar komu fram á 19 öld, sem gátu gert pappír úr viði, komu fram á 19. öld. Nú gegnir pappír síminnkandi hlutverki í amstri hversdagsleikans þar sem flest er orðið stafrænt. Þó má gera ráð fyrir að heimurinn verðimuni seint alfariðkomast af alveg án pappírslauspappírs.