„Þörungar“: Munur á milli breytinga

Næstum allir þörungar hafa blaðgrænu og eru því [[frumbjarga]]. Blaðgræna þörunga er í sérstökum [[Grænukorn|grænukornum]] nema hjá bláþörungum þar sem hún er jafndreifð um allt frymið. Blaðgræna þörunga er oft hulin af ýmsum litarefnum sem gera þörunga gula, brúna eða rauða og hafa þörungar frá fornu fari verið flokkaðir eftir lit. Allir þörungar nema bláþörungar hafa kjarna í frumum sínum og erfðaefni þeirra myndar litninga við frumuskiptingu. Flestir þörungar hafa bæði kynjaða og kynlausa æxlun. Margir þörungar eru [[Einfrumungur|einfrumungar]], oft með 1-2 þráðum (svipum) sem þeir slá um í vatninu og hreyfa sig þannig. Slíkir þörungar eru kallaðir svipuþörungar. Margir svipuþörungar hafa ljósnæman rauðlitaðan augndíl. Algengt er að einfrumuþörungar myndi [[sambú]] (colonia) sem geta orðið svo stór að þau sjáist með berum augum. Fjölfrumungar meðal þörunga eru vanalega þráðlaga og lengd getur verið nokkrir sentimetrar en breiddin aðeins ein frumubreidd. Því sjást þeir ekki með berum augum nema þeir komi margir saman og myndi slý eða slavak. Þráðlaga þörungar geta líka myndað sambú. Sumir þörungar eins og brún- og rauðþörungar hafa frumuvef sem líkist vefjum æðplanta og mynda líkama sem er á stærð við blómplöntur en líkamsvefurinn er einsleitur og ekki sérhæfður eins og hjá æðplöntum. Áður var hefðbundið að skipta þörungum í plöntu- og dýraríki en nú er þeim skipt í tvö veldi sem eru [[dreifkjörnungar]] (Procaryota) og [[heilkjörnungar]] (Eucaryota). Bláþörungar eru dreifkjörnungar og eru nú oft taldir með [[Gerlar|gerlum]] og nefndir blágerlar (Cyanobacteria). Allir aðrir þörungar eru heilkjörnungar. Samkvæmt nýjum rannsóknum virðast ýmsar heilkjarna þörungafylkingar lítið skyldar og eru taldar hafa þróast eftir aðskildum þróunarlínum. Einfrumuþörungar og sambú þeira eru yfirleitt á reiki og svífa um við og á yfirborði vatna eða sjávar. Þeir kallast svifþörungar og mynda [[plöntusvif]] (phytoplanton). Stærri þörungar eru oftast fastir á steinum eða klettum eða hafsbotni og geta fest sig með rótum. Þeir kallast botnþörungar. Sumir þörungar festa sig á aðrar lífverur og kallast þeir ásætuþörungar eða ásætur. Nokkrar tegundir þörungar geta fjölgað sér mjög mikið við hagstæð skilyrði og þakið vatnsyfirborðið þannig að það fær ákveðinn lit grænan, brúnan eða rauðan. Slíkt kallast vatnamor eða vatnablómi. Stundum litast sjór rauður af þessum sökum og kallast þá [[Þörungablómi|blóðsjór]]. Þörungar mynda sæþörungabelti á ströndum vatns og sjávar. Þang og grænþörungar eru efst og á stöðum sem eru þurrir á fjöru en síðan tekur við þarabelti og eftir það rauðþörungabelti. Þarinn er stórvaxnasti þörungurinn á norðlægum slóðum og er oft um 2 m að lengd og myndar oft þaraskóga á nokkurra metra dýpi. Rauðþörungar finnast niður í allt að 100 m dýpi. Margir þörungar eru landþörungar (ærial/terrestrial alga e) sem búa ekki í sjó heldur á landi þar sem er hæfilega rakt. Þeir geta vaxið í rökum jarðvegi eða mosa, hellum og gjám og á stofnum trjáa. Nokkrar tegundir þrífast í jarðhitavatni allt að 65 gráðu heitu. Ýmsir þörungar mynda sambýli með sveppum og kallast þau fléttur. Þá er þörungur umlukinn sveppavef sem hindrar útgufum og veitir steinefnanæringu til þörungsins en sveppurinn fær kolvetni frá þörungnum sem veldur því að fléttan verður græn á lit. <ref>[http://utgafa.ni.is/fjolrit/Fjolrit_48.pdf Helgi Hallgrímsson,ÞÖRUNGATAL Skrá yfir vatna- og landþörunga á Íslandi samkvæmt heimildum, Fjölrit Náttúrufræðistofnunar Nr. 48, júlí 2007]</ref>