„Konunglegi grasagarðurinn í Kew“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip
Svarði2 (spjall | framlög)
mEkkert breytingarágrip
Lína 5:
Á vorin blómstra krókusar og blómlaukar og kirsuberjatré. Ýmis tré og jurtir standa í blóma yfir sumarið en á haustin blómstra hrossakastaníur, sólblómi og vatnalilju.
[[Mynd:Kew Gardens Alpine House.jpg|thumb|right|Davies alpahúsið]]
Forstjórinn er [[Stephen Hopper]] og hann sér um stærsta safn lifandi jurtannajurta í heimi. Yfir 650 vísindamenn vinna þar. Í lifandi söfnunum eru yfir 30.000 [[jurt]]ategundum og í jurtasafninu eru yfir sjö milljónir niðurlagða jurta (þetta er stærsta safn jurta í heimi). Í bókasafni garðsins eru yfir 750.000 bækur og það eru um 175.000 myndir og teikningar af jurtum í myndsafninu. Árið 2003 var garðurinn settur á heimsminjaskrá UNESCO.
 
Pálmahúsið var byggt af arkitektinum Decimus Burton og járnsgerðarmanninum Richard Turner milli 1844 og 1848 og var fyrsta stórahúsið úr beygðu járni. Það er talið merkasta dæmi um gler og járnskúlptúr frá Viktoríutímanum. Glerið er handblásið. Í Pálmahúsinu er hægt að skoða plöntur frá hitabeltinu. Temperate húsið sem er helmingi stærra en Pálmahúsið er stærsta glergróðurhús frá Viktoríutímanum sem varðveist hefur. Gróðurhúsið Þe Prince of Wales Conservatory var opnað 1987 en í því eru sýnishorn af tíu mismunandi gróðurhverfum sem spanna allt frá eyðimörkum til hitabeltisins. Í Kew gróðurhúsunum tókst á 19. öld að fróvga gúmmítré (Hevea brasiliensis) til ræktunar utan Suður-Ameríku. Í febrúar 1913 var Tehúsið brennt af súffragettunum [[Olive Wharry]] og [[Lilian Lenton]]. Mörg hundruð tré fórust í stórviðri árið 1987.