„Mön“: Munur á milli breytinga

Eyjan hefur verið byggð frá því fyrir 6500 f.Kr. MönManverjar ereru ein af sex þjóðum [[keltar|kelta]] og [[manska]], sem er [[gelísk mál|gelískt mál]], kom fram á sjónarsviðið á [[5. öldin|5. öld]]. [[Játvin af Norðymbralandi]] lagði eyjuna undir sig árið [[627]]. Á [[9. öldin|9. öld]] settust [[norræna|norrænir menn]] að á eyjunni. Mön varð síðan hluti af [[Konungsríki Manar og eyjanna]] sem náði yfir [[Suðureyjar]] og Mön. [[Magnús berfættur]] Noregskonungur bar þannig titilinn „konungur Manar og eyjanna“. Árið [[1266]] varð eyjan hluti af [[Skotland]]i samkvæmt [[Perth-samningurinn|Perth-samningnum]]. Eftir tímabil þar sem ýmist [[Skotakonungur|SkotakonungaSkotakonungar]] eða [[Englandskonungur|Englandskonungar]] fóru með völd á eyjunni varð hún [[lén]] undir ensku krúnunni árið [[1399]]. Lávarðstitillinn gekk til bresku krúnunnar árið [[1765]] en eyjan varð þó aldrei hluti af [[Breska konungdæmið|Breska konungdæminu]], heldur hélt sjálfstæði sem [[krúnunýlenda]].

Eyjan skildiskildist viðfrá BretlandBretlandi og ÍrlandÍrlandi vegna hækkandi sjávarborðs fyrir um 10.000 árum. Talið er að menn hafi sest þar að fyrir 6500 f.Kr. á [[miðsteinöld]]. Þessir fyrstu íbúar lifðu af fiskveiðum og söfnun. Lítil verkfæri úr tinnusteini og beini hafa fundist sem minjar um þá. Á [[nýsteinöld]] hófst [[landbúnaður]] á eyjunni. Þá voru reistir [[jötunsteinn|jötunsteinar]] sem enn sjást á eyjunni. Á [[bronsöld]] voru reistir [[grafhaugur|grafhaugar]] yfir látna einstaklinga.

Árið [[1866]] fékk eyjan nokkra sjálfstjórn í landstjóratíð [[Henry Brougham Loch]]. Þá urðu fulltrúar í kjördeild þingsins, [[House of Keys]], kjörnir fulltrúar, fyrsta járnbrautin var opnuð og skipuleg ferðaþjónusta hófst. Í [[Fyrri heimsstyrjöld|Fyrrifyrri]] og [[Síðarisíðari heimsstyrjöld]] rak [[breski herinn]] [[fangabúðir]] á eyjunni. Árið [[1949]] var stofnað [[framkvæmdaráð]] með kjörnum fulltrúum.