„Suharto“: Munur á milli breytinga

2. forseti Indónesíu (1921-2008)
Efni eytt Efni bætt við
Ný síða: thumb|right|Suharto árið 1993. '''Suharto''' (einnig ritað '''Soeharto''' eða '''Muhammad Soeharto'''; ꦩꦸꦲꦩ꧀ꦩꦢ꧀ꦯꦸꦲꦂꦠ...
(Enginn munur)

Útgáfa síðunnar 20. október 2017 kl. 19:22

Suharto (einnig ritað Soeharto eða Muhammad Soeharto; ꦩꦸꦲꦩ꧀ꦩꦢ꧀ꦯꦸꦲꦂꦠ á javönsku) (8. júní 1921 – 27. janúar 2008) var annar forseti Indónesíu. Hann gegndi því embætti í 31 ár eftir að hafa steypt Sukarno af stóli árið 1967 þar til hann sagði af sér árið 1998.

Suharto árið 1993.

Suharto fæddist í smáþorpinu Kemusuk nærri borginni Yogykarta á tíma hollenskra nýlenduyfirráða í Indónesíu.[1] Hann ólst upp við fátæklegar aðstæður. Foreldrar hans skildu stuttu eftir að hann fæddist og hann var sendur á milli ýmissa fósturforeldra mestan hluta barnæsku sinnar. Á meðan á hernámi Japana stóð í Seinni heimsstyrjöldinni gekk Suharto í varnarlið Indónesíumanna undir stjórn Japana. Í sjálfstæðisbaráttu Indónesíumanna gekk Suharto í hinn nýstofnaða Indónesíuher. Eftir sjálfstæði Indónesíu varð Suharto yfirhershöfðingi. Hermenn undir stjórn Suhartos kváðu þann 30. september 1965 niður valdaránstilraun af hálfu indónesíska kommúnistaflokksins.[2] Herinn stóð síðan fyrir andkommúnískum hreinsunum sem bandaríska leyniþjónustan lýsti sem „einu versta fjöldamorði tuttugustu aldarinnar“.[3] Í kjölfarið hrifsaði Suharto til sín völd frá fyrsta forseta Indónesíu, Sukarno. Hann gerðist bráðabirgðaforseti árið 1967 og var kjörinn forseti næsta ár. Hann stóð fyrir samfélagsherferð sem kölluð var „af-Sukarnovæðing“ til þess að má út orðspor forvera síns. Stuðningur við stjórn Suhartos var mikill á áttunda og níunda áratugnum. Á tíunda áratugnum ollu alræðistilburðir og spilling ríkisstjórnarinnar[4] óánægju og efnahagskreppa árið 1997 leiddi til mikilla óeirða og afsagnar Suhartos árið 1998. Suharto lést árið 2008 og fékk ríkisútför.

Deilt er um 31 árs valdatíð Suhartos bæði í Indónesíu og erlendis. Á valdatíð sinni byggði Suharto upp sterka, miðstýrða herstjórn. Geta hans til að viðhalda stöðugleika í hinni stóru og fjölbreyttu Indónesíu ásamt andkommúnískum sjónarmiðum sínum gerði honum kleift að stofna til efnahags- og hernaðarbandalaga við vesturveldin í kalda stríðinu. Mestalla forsetatíð hans var mikill hagvöxtur í Indónesíu og hröð iðnvæðing[5]

Ríkisstjórn Indónesíu er nú að velta fyrir sér hvort hún ætti að veita Suharto þjóðhetjutitil en þessar áætlanir eru mjög umdeildar.[6] Samkvæmt spillingarvísitölu Transparency International var Suharti spilltasti leiðtogi nútímasögunnar og dró sér um 15–35 milljarða Bandaríkjadollara úr ríkissjóði á valdatíð sinni.[7]

Tilvísanir

  1. Soeharto, as related to G. Dwipayana and Ramadhan K.H. (1989). Soeharto: Pikiran, ucapan dan tindakan saya: otobiografi [Soeharto: My thoughts, words and deeds: an autobiography]. Jakarta: PT Citra Lamtoro Gung Persada.
  2. Friend, Theodore (2003). Indonesian Destinies. The Belknap Press of Harvard University Press, bls. 107–109; Chris Hilton (höfundur og leikstjóri) (2001). Shadowplay (sjónvarpsheimildarmynd). Vagabond Films and Hilton Cordell Productions.; Ricklefs, M.C. (1991). A History of Modern Indonesia since c. 1300. 2nd Edition. Stanford: Stanford University Press, bls. 280–283, 284, 287–290
  3. Mark Aarons (2007). "Justice Betrayed: Post-1945 Responses to Genocide." In David A. Blumenthal and Timothy L. H. McCormack (eds). The Legacy of Nuremberg: Civilising Influence or Institutionalised Vengeance? (International Humanitarian Law). Martinus Nijhoff Publishers. p. 81.
  4. Ignatius, Adi (11. september 2007). „Mulls Indonesia Court Ruling“. Time. Sótt 9. ágúst 2009.; Haskin, Colin, "Suharto dead at 86", The Globe and Mail, 27 January 2008
  5. Miguel, Edward; Paul Gertler; David I. Levine (January 2005). [http://www.smh.com.au/news/world/no-end-to-ambition/2008/01/27/1201368944638.html Does Social Capital Promote Industrialization? Evidence from a Rapid Industrializer]. Econometrics Software Laboratory, University of California, Berkeley.
  6. „Pro Kontra Soeharto Pahlawan Nasional“. Trias Politica. 26. maí 2016.
  7. „Suharto tops corruption rankings“. BBC News. 25. mars 2004. Sótt 4. febrúar 2006.