„Þeseifur“: Munur á milli breytinga

'''Þeseifur''' ([[forngríska]] ''{{polytonic|Θησεύς''}}) var [[Grísk goðafræði|goðsagnakenndur]] konungur [[Aþena|Aþenu]], sonur [[Æþra|Æþru]] og [[Egeifur|Egeifs]] eða [[Póseidon]]s, sem Æþra sængaði hjá einu sinni. Þeseifur var stofn-hetja, líkt og [[Perseifur]], [[Kadmos]] og [[Herakles]], sem börðust allir við og sigruðu andstæðinga sem tengdust á einhvern hátt fornri [[Trúarbrögð|trú]] og samfélagsgerð.

Herakles var [[Dórar|dóríska]] hetjan, en Þeseifur [[Jónar|jóníska]] stofn-hetjan, sem Aþeningar álitu landsföður. Nafn hans er [[Rót (málvísindi)|rótskylt]] orðinu {{polytonic|θεσμός}} (''þesmos''), gríska orðinu fyrir stofnun. Þeseifur bar ábyrgð á ''[[synoikismos]]'' („sambúðinni“) — stjórnmálalegri sameiningu [[Attíkuskaginn|Attíkuskagans]]. Þeseifur, fyrsti konungur sameinaðs Attíkuskaga sakmvæmtsamkvæmt hefðinni, byggði sér höll á [[Akrópólishæð]].

Landfræðingurinn [[Pásanías (landfræðingur)|Pásanías]] segir að eftir sameininguna hafi Þeseifur stofnað helgidóm [[Afródíta Pandemos|Afródítu Pandemos]] („Afródítu alls fólksins“) og [[Peiþó]] á suðurhlíð Akrópólishæðar. Ef til vill er frægasta sagan af Þeseifi í nútímanum sú sem segir frá því hvernig honum tókst að drepa [[Mínótáros]]inn á [[Krít]].