„Jón Árnason (1819)“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 5:
Jón var fæddur á [[Hof (Skagaströnd)|Hofi á Skagaströnd]],sonur séra Árna Illugasonar, sem var prestur þar frá 1796-1825 og þriðju konu hans, Steinunnar Ólafsdóttur. Faðir Jóns var orðinn hálfsjötugur þegar hann fæddist og lést þegar drengurinn var nýorðinn sex ára. Sagði Jón frá því seinna að hann hefði verið einn hjá föður sínum þegar hann dó. Móðir Jóns var síðan lengi [[ráðskona]] á Syðri-Ey og Auðkúlu.
 
skrrtJón var settur til mennta og lauk stúdentsprófi frá [[Bessastaðaskóli|Bessastaðaskóla]]. Hann var bókavörður á árunum 1848-1887, fyrst á Stiftsbókasafninu en þegar safnið fékk titilinn [[Landsbókasafn Íslands]] árið 1881 varð hann fyrsti [[Landsbókavörður Íslands]]. Hann var einnig fyrsti forstöðumaður Forngripasafns Íslands, síðar [[Þjóðminjasafnið]], þegar það var stofnað árið [[1863]]. Lengi vel sá hann einn um bæði söfnin. Tekjurnar af þessum störfum voru ekki háar og hann var því jafnframt biskupsritari um tíma og kenndi einnig við [[Lærði skólinn|Lærða skólann]] og var bókavörður þar.
 
Jón varð fyrir áhrifum frá [[Grimmsbræður|Grimmsbræðrum]] og fór að safna þjóðsögum og ævintýrum í samstarfi við [[Magnús Grímsson]]. Þeir gáfu út ''[[Íslenzk æfintýri]]'' árið [[1852]]. Sú útgáfa hlaut dræmar viðtökur. Þeir tóku aftur upp söfnun sagna vegna hvatningar frá [[Konrad von Maurer]]. Magnús dó [[1860]] en Jón hélt söfnuninni áfram. Á árunum [[1862]] til [[1864]] kom svo út stórvirki hans, ''[[Íslenzkar þjóðsögur og æfintýri]]'' í tveimur bindum og var það prentað í [[Leipzig]] með liðsinni Maurers. Safnið var seinna gefið út í sex bindum.