„Sóleyjarkvæði“: Munur á milli breytinga

[[Sóleyjarkvæði]] eftir [[Jóhannes úr Kötlum]] kom fyrst út á bók [[1952]]. Kvæðið var ort í andrúmslofti sárra tilfinninga vegna inngöngu Íslands í [[NATÓ]] árið [[1949]], herstöðvasamningsins við Bandaríkin og komu bandarísks setuliðsherliðs til Íslands [[1951]]. Í kvæðinu segir frá Sóleyju sólufegri og baráttu hennar við að reyna að vekja menn og vætti Íslands til dáða gegn skuggaöflum vígtóla og hernaðar, sem stungið hafa riddarann hennar prúða með svefnþorni svo hún fær ekki vakið hann. Skáldið vefur í ljóðin stef úr þjóðkvæðum og stemmum frá eldri tíð og auk þess eru ótal vísanir til sögulegra viðburða í samtímanum og eitruð pólitísk skeyti.

[[Háskólakórinn]] tók verkið til meðferðar undir stjórn [[Árni Harðarson|Árna Harðarsonar]], flutti það á tónleikum og gaf það síðan út á plötu 1985. Sóleyjarkvæði tilheyrir mikilli bókmenntaarfleifð sem varð til í baráttuandófi gegn bandarískum herstöðvum á Íslandi á síðari hluta 20. aldar og ef til vill það verk sem hæst ber.