„Grunnstingull“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Ný síða: '''Grunnstingull''' er eins konar frauðkennt íshröngl eða ullarkenndir ísbólstrar sem myndast í vötnum og árbotnum... |
(Enginn munur)
|
Nýjasta útgáfa síðan 15. júní 2017 kl. 20:19
Grunnstingull er eins konar frauðkennt íshröngl eða ullarkenndir ísbólstrar sem myndast í vötnum og árbotnum í miklu frosti. Grunnstingull á það til að stífla ár og það kalla menn ágang af því grunnstingullinn hefur fyllt botninn og stöðvað rennslið.
Sigurjón Rist, vatnamælingamaður lýsti myndun grunnstinguls þannig í texta sem hann skrifað um Mývatn:
- Þegar mývatn er autt verður vatnið fyrir mikilli kælingu...Það kólnar niður í 0 stig. Kælingin heldur enn áfram, ísnálar myndast í vatninu. Þær berast í kaf, og á efstu brotunum færir straumiðan þær allt til botns. Þar festast þær á hraunsteina og svo hver við aðra, og vex þá upp svonefndur grunnstingull, frauðkenndur ís, sem leggst á botninn líkt og ullarþel. Grunnstingullinn vex til yfirborðsins, og getur honum skotið upp úr vatninu. Þá myndast skjótt íshattur, svonefnd grunnstingulseyja, sem er glær ís -- lagnaðarís.