„Jón Ólafsson Indíafari“: Munur á milli breytinga

'''Jón Ólafsson „Indíafari“''' ([[4. nóvember]] [[1593]] – [[32. maí]] [[1679]]) var [[Ísland|íslenskur]] rithöfundur og ævintýramaður, frá Svarthamri í [[Álftafjörður (Ísafjarðardjúpi)|Álftafirði]] við [[Ísafjarðardjúp]]. Hann er hvað þekktastur fyrir ferð sína til [[Indland]]s sem hann segir frá í ævisögureisubók sinni sem er einstök heimild um aldafar og mannlíf á þeim tímum.

Foreldrar hans voru Ólafur Jónsson og Ólöf Þorsteinsdóttir. Af 14 börnum þeirra náðu þrjú fullorðinsaldri. Faðir hans dó úr blóðsótt þegar Jón var sjöá árasjöunda ári.

Árið [[1615]] kom Jón sér um borð í [[England|enskt]] skip og samdi við skipstjórann um far til [[England]]s. Þaðan lá leið hans til [[Danmörk|Danmerkur]] þar sem hann gerðist byssuskytta á herskipum [[Kristján IV|Kristjáns IV]] Danakonungs. Fljótlega lá leið hans norður í [[Hvítahaf]], til [[Svalbarði|Svalbarða]] og árið [[1622]] sigldi hann suður fyrir [[Góðrarvonarhöfði|Góðrarvonarhöfða]], til [[Seylon]] sem nú kallast [[Srí Lanka]]. Síðar dvaldist hann í virki í dönsku [[nýlenda|nýlendunni]] [[Tranquebar]] á [[Indland]]i. ÁriðÍ september árið [[1624]] varslasaðist hann flutturilla slasaðurí sprengingu í fallbyssu og var fluttur til Danmerkur og kom þangað eftir sprengingumikla hrakninga sumarið árið eftir. Hafði þá haft viðkomu í fallbyssuÍrlandi.

Tveimur árum síðar1626 kom hann til Íslands aftur og var að [[Sæurbær á Rauðasandi|Bæ á Rauðasandi]]. Hann kvæntist Ingibjörgu Ólafsdóttur og fór með henni heim í Álftafjörð, og bjó þá að Tröð og hugsanlega í Eyrardal í Álftafirði. Þaðan héldu þau hjónin til [[Vestmannaeyjar|Vestmannaeyja]], 1639 þar drukknaðisem Ingibjörg,Jón tók við sem stjórnandi heimavarnarliðs og sonurbyssumaður þeirraá Skansinum. Konu hans líkaði illa í Vestmannaeyjum og þau fluttu aftur vestur 1640 og sama haust drukknaði Ingibjörg. Sonur Jóns lést skömmu síðar. Aftur kvæntist Jón Þorbjörgu Einarsdóttur og eignaðist soninn Ólaf, sem nokkur ætt er frá komin. Með Þorbjörgu bjó hann á Uppsölum í Álftafirði í 5 ár og loks í 30 ár til æviloka í Eyrardal, á konungsjörð. Á gamals aldri ritaði hann ævisögu sína (um [[1661]]). Frásögnin skiptist í tvo meginhluta og greinir sá fyrri frá dvöl hans í Danmörku og ferðinni til Svalbarða, en hinn síðari lýsir Indlandsferð hans. Þriðja hlutanum bættier sonur Jónsbætt við eftir dauða Jóns og greinir hann frá ævi Jóns eftir heimkomuna til Íslands.