„Nafnhyggja“: Munur á milli breytinga

 

Best er að skilja nafnhyggju í tengslum við ''[[Hluthyggja um altök|hluthyggju um altök]]''. Hluthyggja um altök er sú [[kenning]] að orð eins og „[[grænn]]“ eða „[[tré]]“ vísi til altaks - [[hugtak]]s sem nær yfir alla græna [[Hlutir|hluti]] eða öll [[tré]] - og að altökin séu til óháð hugmyndum okkar um þau. Þessi afstaða er oft kennd við [[Grikkland hið forna|forngríska]] [[heimspeki]]nginn [[Platon]] (sjá [[Platon]] og [[Frummyndakenningin|frummyndakenninguna]]). Nafnhyggjan heldur því aftur á móti fram að hugtökin sem orðin vísa til eigi sér enga sjálfstæða [[tilvist]] utan [[ímyndunarafl]]s okkar.