„Óðinn“: Munur á milli breytinga

*Hin mannlega ''[[Rind]]'' var, óviljug, móðir ''[[Váli|Vála]]'' sem drap Höð fyrir drápið á bróður þeirra beggja.

[[Nafn]] hans samanstendur af [[liður (málfræði)|liðunum]] óð og inn. Óð merkir [[vit]] og [[sál]], jafnvel [[orka]] og [[lífskraftur]] en -inn merkir dróttinn í þessu tilfelli og merkir Óðinn því dróttinn lífskraftsins. Hann kallar sig mörgum öðrum nöfnum, svo sem Alföður, Valföður, Bölverkur, Síðhöttur, Vegtamur, Grímnir og Herjafaðir.

Þegar [[æsir]] og [[vanir]] sömdu frið spýttu þeir allir hráka sínum í ker og sköpuðu þannig spakvitran jötun, [[Kvasir]] að nafni. Síðar drápu tveir dvergar Kvasi, blönduðu blóði hans saman við hunang og bjuggu þannig til skáldamjöðinn sem fyllti þrjú stór keröld. Jötunninn [[Suttungur]] rændi af þeim miðinum og faldi hann í fjalli einu. Óðinn fór þangað til að reyna að ná miðinum og skreið inn í fjallið í ormslíki. Þar lá hann í þrjár nætur með dóttur Suttungs sem gætti mjaðarins og fékk hana til að gefa sér þrjá sopa af miðinum. Í hverjum sopa tæmdi hann eitt kerjanna. Hann flaug svo í arnarlíki heim í [[Ásgarður|Ásgarð]] og spýtti þar miðinum í ker. Þannig eignuðust goðin [[Skáldskaparmjöður|skáldskaparmjöðinn]].