„Sagan um hina fornu konunga Noregs“: Munur á milli breytinga

'''Sagan um hina fornu konunga Noregs''' ([[latína]]: ''Historia de Antiquitate Regum Norwagiensium''), er yfirlitsrit um sögu Noregs frá [[Haraldur hárfagri|Haraldi hárfagra]], um 871, fram til þess að [[Haraldur gilli]] tók við völdum, um 1130. Sagan var rituð á latínu á árabilinu 1178 til 1188 og er því með elstu [[konungasögur|konungasögum]] sem varðveist hafa. Höfundurinn kallar sig [[Theodoricus monacus]] eða Þjóðrek munk, og kveðst hann aðallega byggja ritið á íslenskum heimildum.

Þó að höfundurinn sé hér kallaður [[Þjóðrekur munkur]], er líklegra að hann hafi heitið Þórir. Hann var Norðmaður og var munkur af [[Benediktsregla|Benediktsreglu]] (monacus), e.t.v. í klaustrinu á [[Niðarhólmur|Niðarhólmi]] í [[Þrándheimur|Þrándheimi]]. Ekki hefur tekist að tengja hann með vissu við menn sem báru það nafn, en nefna má tvær tilgátur. Að um sé að ræða Þóri sem var biskup í [[Hamar (borg í Noregi)|Hamri]] 1190–1196, og hins vegar að átt sé við Þóri Guðmundsson [[erkibiskup]] í [[Niðarós]]i 1206–1214. Báðir bera nafnið ''Theodoricus'' í heimild frá [[St. Victors-klaustrið|St. Victors-klaustrinu]] í [[París]]. Þeir voru hins vegar báðir af [[Ágústínusarregla|Ágústínusarreglu]] og hefðu tæplega kallað sig ''monacus''.