„Guðfinna Jónsdóttir“: Munur á milli breytinga

'''Guðfinna Jónsdóttir''' (f. [[1899]] að [[Arnarvatn (Mývatnssveit)|Arnarvatn]]i í [[Mývatnssveit]] - d. [[1946]]) var íslenskt ljóðskáld. Þegar hún var sjö ára flutti hún ásamt fjölskyldu sinni að Hömrum í [[Reykjadalur|Reykjadal]], bæinn sem hún kenndi sig við eftir að hún tók að birta [[ljóð]] sín. Fyrstu kvæði hennar sem vöktu athygli komu út í safnritinu ''Þingeysk ljóð'' árið [[1940]]. Árið eftir kom fyrsta ljóðabók hennar út en árið [[1945]] sendi hún frá sér aðra ljóðabók. Þessar bækur voru ''Ljóð'' sem kom út [[1941]] en sú seinni hlaut heitið ''Ný ljóð''. Ári eftir útkomu seinni bókarinnar, eða [[1946]], lést Guðfinna á [[Kristneshæli]] af völdum tæringar ([[berklar|berkla]]). Úrval ljóða skáldkonunnar frá Hömrum kom út [[1972]] og heitir ''Ljóðabók''. [[Kristján Karlsson]] valdi ljóðin í þá útgáfu og skrifaði inngang að henni.

 

Guðfinna var komin yfir fertugt þegar hún tók að birta ljóð sín. Framan af ævi hafði önnur listgrein átt hug hennar allan en það var tónlistin. Guðfinna lærði snemma á [[orgel]] og var meðal annars í læri hjá [[Sigfús Einarsson|Sigfúsi Einarssyni]] og [[Páll Ísólfsson|Páli Ísólfssyni]]. Hún var talin í hópi fremstu orgelleikara landsins og kenndi söng og orgelleik bæði á [[Laugar|Laugum]] og á [[Húsavík (Skjálfanda)|Húsavík]] um skeið.