„Lýsingarorð“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Bætti við efni
Merki: Farsímabreyting Breyting frá farsímavef
Gerði efnið skemmtilegra
Merki: Farsímabreyting Breyting frá farsímavef
Lína 5:
THERE WAS A BLACK OUT THE OTHER NIGHT BUT DONT WORRY WE TOOK HIM TO THE POLICE STATION
 
A MEXICAN GUY LOST HIS CAR GUESS WHAT HIS NAME IS............... ITS CARLOS LOL HAHAHAHAHAAHHAAH BTW ÉG NENNI EKKI AÐ LÆRA FAM. ( 2k16 17th may)
== Fallbeyging ==
 
Lýsingarorð hafa flest bæði [[sterk beyging|sterka]] og [[veik beyging|veika beygingu]]. Fer beygingin eftir því með hverju lýsingarorðið stendur í setningu. Þegar lýst er óákveðnu nafnorði, t.d. '''''góður''' maður'', er lo. sterkt. Þegar lýst er ákveðnu nafnorði, t.d. '''''góði''' maðurinn'' eða ''sá '''góði''' maður'', er lo. oftast veikt.
 
Veik beyging endar á [[sérhljóð]]i í öllum föllum eintölu og fleirtölu, annars er lýsingarorðið sterkt: ''Þreyttur hestur'' (sterkbeygt lýsingarorð, á við óákveðið nafnorð); ''þreytti hesturinn'' (veikt lýsingarorð, á við ákveðið nafnorð). Einnig má segja að endi lýsingarorðið á [[samhljóð]]a í eignarfalli eintölu sé það sterkt.
 
Sum lýsingarorð hafa aðeins [[sterk beyging|sterka beygingu]], t.d. ''miður, nógur''. Önnur hafa aðeins [[veik beyging|veika beygingu]], t.d. ''aflvana, sammála, vansvefta, miðaldra, glaðsinna, ráðþrota, hugsi, þurfi'', og stigbreytast þau ekki.
 
== Stigbreyting ==