„Afhöfðun“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 2:
'''Afhöfðun''' er aftökuaðferð þar sem [[höfuð]] sakamannsins er skilið frá [[líkami|líkamanum]] með [[höggvopn]]i eins og [[sverð]]i eða [[öxi]], eða þar til gerðu tæki eins og [[fallöxi]]. Það að höggva höfuð af manni kallast að ''hálshöggva'' eða að ''afhöfða''.
Frá alda öðli virðist afhöfðun víða hafa verið talin sú líflátsaðferð sem gerði mönnum kleift að „deyja með sæmd“ og var því oftar en ekki beitt þegar sá sem lífláta átti var af háum stigum eða hermaður. Aðrir voru fremur hengdir eða brenndir. Nefna má að [[Páll postuli]] var hálshöggvinn þar sem hann var rómverskur borgari en almúgamenn og gyðingar voru [[krossfesting|krossfestir]] eða þeim varpað fyrir
Afhöfðun hefur verið talin skjótari og sársaukaminni aftökuaðferð en flestar aðrar, það er að segja ef sverðið eða öxin er beitt og [[böðull]]inn vandanum vaxinn, svo að hinn dauðadæmdi lætur lífið við fyrsta högg. Á því gat þó verið misbrestur og stundum þurfti mörg högg til að afhöfða fólk. Það var ein af ástæðunum til þess að [[fallöxi]]n var fundin upp, hún átti að svara kalli um skjóta og sársaukalausa aftöku sem ekki krafðist mikillar færni böðulsins. Yfirleitt er hún talin hafa verið fundin upp af Joseph Guillotin lækni skömmu fyrir [[franska byltingin|frönsku byltinguna]] en svipað tæki hafði þó verið í notkun í Halifax í [[Yorkshire og Humber|Yorkshire]] frá því seint á 13. öld til [[1650]].
| |||