„The Chicks“: Munur á milli breytinga

Lynch, sem hafði verið neydd í hlutverk aðalsöngkonu á þriðju breiðskífu sveitarinnar, ''[[Shouldn't a Told You That]]'' sem kom út árið 1993, náði ekki að stækka áhangendaskara sveitarinnar út fyrir Texas og Nashville. Tveir meðlimir Dixie Chicks yfirgáfu sveitina, Lynn og Lynch. Lynn leist ekki á þá þróun sem var að verða í tónlist sveitarinnar.<ref name= "8 Note">{{Vefheimild|titillútgefandi=8 Note Online|mánuðurskoðað=10. febrúar|árskoðað=2008|url=http://www.8notes.com/biographies/dixie_chicks.asp#Group_History|titill=Dixie Chicks Biography}}</ref> Lynch vildi hins vegar eyða meiri tíma heima með dóttur sinni. Á þessum tíma kynnti [[stálstrengjagítar]]leikarinn [[Lloyd Maines]] hljómsveitina fyrir dóttur sinni, Natalie, sem var einnig upprennandi tónlistarmaður.<ref name="dm112395">{{cite news | url=http://www.dallasobserver.com/1995-11-23/music/red-hot/1 | title=Red hot | author=Willonsky, Robert | newspaper=[[Dallas Observer]] | date=November 23,. nóvember 1995}}</ref> Natalie kom síðar í stað Lynch sem aðalsöngkona.<ref name="Dickerson">{{Bókaheimild|höfundur=Dickerson, James L.|ár=2000|titill=Dixie Chicks: Down-Home and Backstage|útgefandi=Taylor Trade Publishing Dallas, Texas|ISBN=ISBN 0-87833-189-1}}</ref>

Nýr umboðsmaður sveitarinnar, Simon Renshaw, náði tali af [[Scott Simon]] útgefanda og skrifaði undir þróunarsamning við Nashville-deild [[Sony Music Entertainment]]. Samningurinn var fullgiltur sumarið 1995.<ref name="dm112395">{{Fréttaheimild| url=http://www.dallasobserver.com/1995-11-23/music/red-hot/1 | titill=Red hot | höfundur=Willonsky, Robert | ritverk=[[Dallas Observer]] | dagsetning=23. nóvember 1995}}</ref>

* 2006: [[ACLU]] „Bill of Rights“-verðlaunin<ref>{{Vefheimild| url=http://www.aclu-sc.org/news_stories/view/102335/ | útgefandi=[[ACLU]] | titill=Dixie Chicks: It Didn't Take 'Courage' to Stand Up for Free Speech | ármánuður=14. febrúar | ár=2007}}</ref>