„Kópavogsfundurinn“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Ja Merki: Farsímabreyting Breyting frá farsímavef |
Ekkert breytingarágrip Merki: Farsímabreyting Breyting frá farsímavef |
||
Lína 3:
[[Henrik Bjelke]], aðmíráll, fulltrúi konungs, kom til [[Ísland|Íslands]] á fund í [[Kópavogur|Kópavogi]] til þess að fá íslenska höfðingja til að undirrita [[Erfðahyllingin|Erfðahyllinguna]]. Samningurinn var síðan kallaður [[Kópavogssamningurinn]] og afleiðingarnar voru þær að lög sem konungur setti hlutu sjálfkrafa gildi án sérstaks samþykkis [[Alþingi]]s Íslendinga. Erfðaeinveldið gilti til ársins [[1874]] þegar Íslendingar fengu [[stjórnarskrá]].
Sagnir um að Bjelke hafi hótað [[Íslendingar|Íslendingum]] með herliði til að neyða [[Íslendingar|Íslendinga]] til að samþykkja Erfðahyllinguna komust í hámæli eftir að tveir minnismiðar fundust í kistu [[Jón Sigurðsson (forseti)|Jóns Sigurðssonar]] sem sögðu frá því að [[Brynjólfur Sveinsson]] biskup hefði andmælt þessari löggjöf en Bjelke minnt hann á hermennina og að [[Árni Oddsson]], lögmaður hafi tárfellt við undirskriftina. Þessari harmasögu var slegið upp í [[Þjóðólfur|Þjóðólfi]] í miðri [[sjálfstæðisbaráttan|sjálfstæðisbaráttu]] Íslendinga. Ekkert í samtímaheimildum bendir hins vegar til annars en að hér hafi verið um annað að ræða en formlegt samþykki á ''fait accompli'', þ.e. að samþykkt [[Alþingi]]s á lögum konungs hafði um langt skeið áður verið sjálfvirk. Annálar minnast Kópavogsfundarins helst fyrir það að eftir undirskriftina var haldin mikil og vegleg veisla með flugeldasýningu og fallbyssuskotum.
== Heimildir ==
| |||