„Falklandseyjastríðið“: Munur á milli breytinga

Fyrstu loftorrusturnar höfðu sýnt yfirburði bresku Harrier-þotanna og sérstaklega bresku flugmannanna. Bandaríska [[Sidewinder AIM-9L]] flugskeytið sem var aðalvopn Harrier-þotanna hafði sannað yfirburði sína yfir franska [[Matra-flugskeyti]]nu sem Argentínumenn notuðu. Aðalmunurinn fólst í því að Sidewinder-skeytið leitaði uppi hitaútblástur skotmarksins meðan Matra notaðist við ratsjábylgjur. Síðarnefnda aðferðin var á þessum tíma orðin úrelt vegna ratsjárbylgjunema sem er að finna á nútíma orrustuþotum sem gerði þeim kleift að forðast skeytin.

 

Á meðan argentínski flugherinn átti á brattan að sækja gegn flugmönnum konunglega flotans, freistaði Allara flotaforingi um borð í ''ARA 25 Mayo'' að ráðast á breska flotann þann [[2. maí]]. Floti Allara, sem var staddur um 300 mílum norðvestur af þeim breska, var á góðri leið með að koma Woodward og flota hans í opna skjöldu, ef ekki hefði komið til njósnaflug Ians Mortimers lautinants sem af algjörri tilviljun fann flotann. Fyrirhuguð árás Skyhawk-sprengjuflugvélanna um borð í argentínska flugmóðurskipinu fór út um þúfur sökum skorts á vindi, en það er afar sjaldgæft í Suður Atlantshafinu.