„Nicolas-Louis de Lacaille“: Munur á milli breytinga

Árið [[1741]] varð hann meðlimur í vísindaakademíunni. Á vegum hennar hóf hann leiðangur með skipinu ''[[The Cape of Good Hope]]'' til [[suðurhvel]]sins og eyddi tímabilinu 1751–54 á [[Góðrarvonarhöfði|Góðrarvonarhöfða]] að taka mælingar til að reikna út [[sýndarhliðrun]] [[tunglið|tunglsins]]. Þar gerði hann líka gráðumælingu og safnaði gögnum fyrir umfangsmiklu stjörnuskrána hans, ''Coelum australe stelliferum'' (1763), sem lýsti 10.000 hlutum. Hann skírði 14 [[stjörnumerki|stjörnumerkjum]], þar sem hann valdi útnefningar á ýmislegum vísindalegum verkfærum á kerfisbundinn hátt, í andstæðu við heitin á stjörnumerkjum norðurhvelfingarinnar sem voru innblásin af [[grísk goðafræði|grískri goðafræði]].

 

 

Í kjölfar vinnunnar sem hann gerði á lengdarbaugnum reiknaði hann út nákvæma [[lengdargráða|lengdargráðu]] stjörnuathugunarstöðvarinnar í Höfðaborg með stjarnfræðilegum athugunum á tunglum [[Neptúnus]]ar.