„Þorsteinn Eyjólfsson“: Munur á milli breytinga

'''Þorsteinn Eyjólfsson''' (d. eftir [[1402]]) var íslenskur höfðingi á [[14. öld]], [[lögmaður]] og [[hirðstjóri]] hvað eftir annað og einhver valdamesti maður landsins um langa hríð. HannEkkert er vitað hvar hann bjó áen hann var frá [[VíðimýriUrðir|Urðum]] í [[SkagafjörðurSvarfaðardalur|SkagafirðiSvarfaðardal]] ogen síðanhann átti fleiri höfuðból. Ungar ótraustar heimildir segja hann hafa búið á [[Urðir|UrðumVíðimýri]] í [[SvarfaðardalurSkagafjörður|SvarfaðardalSkagafirði]].

Þorsteinn er talinn sonur Eyjólfs Arnfinnssonar riddara á Urðum og konu hans, Ólafar Björnsdóttur, sem var systurdótturdóttir [[Jörundur Þorsteinsson|Jörundar Hólabiskups Þorsteinssonar]]. Hans er fyrst getið árið [[1356]], þegar hann sigldi til [[Noregur|Noregs]] ásamt [[Jón Guttormsson skráveifa|Jóni skráveifu]] og [[Árni Þórðarson hirðstjóri|Árna Þórðarsyni]] og fengu þeir, ásamt [[Andrés Gíslason|Andrési Gíslasyni]], sem siglt hafði út árinu áður, sameiginlega hirðstjórn yfir landinu til þriggja ára. Þeir sigldu heimleiðis sumarið 1357 en skipin sem þeir voru á hröktust til [[Hjaltland]]s og þurftu þeir að hafa þar vetursetu. Þeir komu því ekki heim fyrr en sumarið 1358 og tóku þá við hirðstjórn. Þorsteinn og Jón skráveifa fengu [[Norðlendingafjórðungur|Norðlendinga]]- og [[Vestfirðingafjórðungur|Vestfirðingafjórðung]] og mun Vestfirðingafjórðungur hafa komið í hlut Þorsteins.

[[Erfðaskrá]] hans er til, gerð á þriðja í hvítasunnu [[1386]] á [[Hólar í Hjaltadal|Hólum]] í [[Hjaltadalur|Hjaltadal]] og kemur þar fram að hann var stórauðugur. Kona hans var Arnþrúður, dóttir Magnúsar Brandssonar á [[Svalbarð]]i. Börn Þorsteins sem eru þekkt voru Ingibjörg kona [[Hrafn Bótólfsson|Hrafns Bótólfssonar]] lögmanns, Eyjólfur stuttur bóndi á Urðum, Sumarliði og [[Arnfinnur Þorsteinsson|Arnfinnur]] riddari og hirðstjóri á Urðum. Síðari tíma ættfræðingar hafa eignað honum mörg önnur börn en Einar Bjarnason prófessor í ættfræði hafnar þeim sem órökstuddum getgátum.