„Guðmundur Arason ríki“: Munur á milli breytinga

Guðmundur var sonur [[Ari Guðmundsson (sýslumaður)|Ara Guðmundssonar]] sýslumanns á Reykhólum og fyrri konu hans Ólafar Þórðardóttur. Hann erfði mikinn auð eftir föðurmóðurætt sinnsína í Svartadauða, þar á meðal höfuðbólin Reykhóla, og [[Núpur (Dýrafirði)|Núp]] í Dýrafirði. ogEftir föður sinn fékk hann [[Brjánslækur|Brjánslæk]] á Barðaströnd. Hann kvæntist [[5. október]] 1423 Helgu Þorleifsdóttur, elstu dóttur [[Vatnsfjarðar-Kristín Björnsdóttir|Vatnsfjarðar-Kristínar]], og fékk með henni mikið fé, þar á meðal [[Saurbær á Rauðasandi|Saurbæ]] á Rauðasandi. Þessum höfuðbólum og öðrum sem Guðmundur eignaðist síðar fylgdi fjöldi annarra jarða á Vestfjörðum og víðar og hefur verið reiknað út að Guðmundur hafi átt um 3,7% allra jarðeigna á landinu.

Guðmundur fór til [[England]]s [[14481446]] enog hverfurþaðan hefur hann komist á konungsfund og komist að samkomulagi við hann um að fá eignir sínar aftur gegn gjaldi. Eftir það hverfur hann úr sögunni og hefur líklega látist fljótlega eða jafnvel farist í hafi. Eina barn þeirra Helgu sem upplifði komstGuðmund var [[Solveig Guðmundsdóttir]],. semHún átti síðar í löngum erfðadeilum við móðurbróður sína og frændur. MaðurÞar sem hún var fædd eftir Norðurreiðina dæmdu móðurbræður hennar hana arflausa og þá sjálfa erfingja Helgu móður hennar. Maður Solveigar var Bjarni ÞorleifssonÞórarinsson á Brjánslæk,. sem kallaðurHann var síðar nefndur Bjarni „góði maður“. en var ofstopamaður ogHann var drepinn af mönnum [[Einar Björnsson jungkæri|Einars Björnssonar]] jungkæra, sonar Björns ríka, árið [[1481]]. Í sagnaritum afkomenda Skarðverja er Bjarni gerður að ofstopamanni en viðurnefnið lýsir afstöðu alþýðu manna til drápsins.