„Kosningaréttur kvenna“: Munur á milli breytinga

Upphaf hinnar alþjóðlegu kvenréttindahreyfingar er gjarnan rakin til fundar sem haldinn var í [[Seneca Falls]] í [[Bandaríkin|Bandaríkjunum]] árið [[1848]]. Árið [[1866]] lagði [[John Stuart Mill]] sem þá sat á þingi í Bretlandi[[Bretland]]i fram undirskriftir 1499 þekktra kvenna þar sem farið var fram á kosningarétt fyrir konur og árið [[1868]] var lagður fram undirskriftalisti með um 50 þúsund undirskriftum. En ekki var tekið undir kröfurnar.<ref>Mill, John Stuart. Kúgun kvenna. bls 30-31</ref> Konur fengu fyrst kosningarétt árið [[1893]] í [[Nýja-Sjáland]]i sem þá var nýlenda [[Bretland|Breta]]. Árið [[1895]] fengu konur í [[Suður-Ástralía|Suður-Ástralíu]] einnig kosningarétt og urðu um leið kjörgengar til þings. Í Finnlandi[[Finnland]]i var stofnað kvenréttindafélag árið [[1883]] upp úr leshring sem nokkrar konur stofnuðu til þess að ræða bókina [[Kúgun kvenna]].<ref>Mill, John Stuart. Kúgun kvenna. bls 26-27</ref> Finnland varð því fyrsta Evrópulandið til að leyfa konum að kjósa árið [[1907]] og voru konur kosnar til þings í fyrsta skiptið þá. Konur í [[Sviss]] fengu fyrst að kjósa [[1971]].