„Davíð Stefánsson“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
m Tók aftur breytingar 157.157.99.17 (spjall), breytt til síðustu útgáfu Addbot
Lína 19:
* „Davíð var glæsimenni og rétt er það sem hann segir - að allar vildu meyjarnar eiga hann. En mér er aftur á móti fátt kunnugt um „ástina hans“, því hann fór vel með hana eins og annað, sem honum var trúað fyrir, og flíkaði ekki þeim tilfinningum sem bærðust í brjósti hans.“
::''Páll Ísólfsson: Í dag skein sól''.
* „Hann hæfði ungu kynslóðina beint í hjartastað árið 1919, en eftir stríð varð hann það úreltasta af öllu úreltu. Ástarljóð hans voru ekki nógu „ábyrg“, þjóðfélagssýnin ekki nógu „meðvituð“, spekin „almælt tíðindi“. [..] ...eftir hans dag hefur enginn fengist til að vera þjóðskáld. Vitarnir hestur vilja ekki brenna. En ég held að ljóðagerð eins og hann stundaði sé saknaðarefni og að sé jafnvel fyrirmynd að finna í mælsku hans og ástríðu.“
:: ''Guðmundur Andri Thorsson rithöfundur í Alþýðublaðinu 21. 1. 1995.''