„Þorleifur H. Bjarnason“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Umvandarinn (spjall | framlög)
Ekkert breytingarágrip
Umvandarinn (spjall | framlög)
Lína 47:
 
Þorleifur hóf fyrst kennslu í sögu, þó málvísindi væru honum hugleiknust. Þá kenndi hann einnig latínu og var lengi aðal latínukennari Lærða skólans.
Nemendur hans munu allir minnast hans með virðingu og þakklæti. Til marks um þetta má sjá eftirfarandi skrif um lyndiseinkunn Þorleifs : „ Hann var í allri framkomu prúðmennprúðmenni með afbrigðum, kurteis, gætinn, stilltur og góðviljaður. Vildi ekki vamm sitt vita, en reyndi öllum gott að gera. Honum þótti vænt um nemendur sína, og fylgdist með þeim, eftir að þeir höfðu lokið prófi, og gladdist innilega yfir velgengni þeirra.“
 
Þorleifur var alla tíð mikill eljumaður og varði frístundum sínum í ritstörf og fræðimennsku.