„Fjalla-Eyvindur: Leikrit í fjórum þáttum“: Munur á milli breytinga

 

Leikritið var fyrst sýnt árið [[1911]]. Það varð snemma mjög vinsælt og var sýnt í Danmörku (''Bjærg-Ejvind og hans hustru'', 1911) og víðar um Evrópu. Árið 1916 var það sýnt í enskri þýðingu í New York sem ''Eyvind of the Hills''.

 

Heimabyggð Höllu. Halla er rík og eftirsótt ekkja sem ræður til sín nýjan vinnumann, Kára. Ást blossar milli þeirra við mikinn ófagnað annarra vonbiðla hennar. Í ljós kemur að Kári er sauðaþjófurinn Eyvindur en þegar hann þarf að flýja í óbyggð heimtar Halla að koma með. Hún fórnar efnislegri velmegun fyrir ást Eyvindar og frelsi útlegðar.

 

Sumarsæla í óbyggðinni. Halla og Eyvindur búa í fjöllunum ásamt ungri dóttur. Í hópinn bætist einnig útilegumaðurinn Arnes, en þegar Arnes játar ást á Höllu neyðist hann til að fara burt. Upp kemst um felustað Höllu og Eyvinds og þau þurfa að flýja. Halla svæfir dóttur sína með lagið ''Sofðu unga ástin mín'' og síðan fyrirfer hana svo að hún náist ekki af yfirvöldum.

 

Vetur í óbyggðinni. Halla og Eyvindur eru ein saman í hrörlegum kofa. Enginn matur er að fá og þau eru að rífast saman. Úti er stanslaust él. Upprunalega leikritið endir með að Halla hverfur inn í storminn og Eyvindur fylgir henni. Í annarri gerð birtist hestur í lok verksins og parinu er þannig bjargað.