„Sandreyður“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
m Vélmenni: ko:보리고래 er úrvalsgrein; útlitsbreytingar |
|||
Lína 25:
| range_map_caption = Útbreiðslusvæði sandreyðar (blár litur)
}}
'''Sandreyður''' ([[fræðiheiti]]: ''Balaenoptera borealis'') er tegund [[Skíðishvalir|skíðishvala]]. Hún tilheyrir [[reyðarhvelaætt]] (''Balaenopteridae'') ásamt
== Lýsing ==
Sandreyður er grannvaxinn og rennilegur, hausinn er um 20-25% af heildarlengd. Hornið er aftursveigt og er aftarlega á bakinu. Bægslin eru fremur lítil, um 9% af heildarlengd. Sandreyðurin er oftast dökkgrá á baki en ljósari á kviði, sum dýr eru þó nánast jafngrá um allan skrokkinn.
Kýrnar eru heldur stærri en tarfarnir ein og er um flesta skíðishvali, 14 til 19 metra á lengd og upp undir 26 tonn á þyngd.
== Útbreiðsla og hegðun ==
Sandreyði má finna a öllum heimshöfum og er dæmigerður farhvalur. Tegundin heldur sig að mestu á heittempruðum svæðum í í hitabeltinu að vetrarlagi en fer á fæðuríkari kaldsjávarsvæði á sumrin.
Fæðuvalið er fjölbreytt og mismunandi eftir svæðum. Einkum eru það sviflæg krabbadýr en einnig í minna mæli smokkfiskar, loðna, sandsíli og hrognkelsi.
Sandreyður er mjög hraðsynd og geta náð allt að 40 kílómetrum á klukkustund á styttri sprettum.
Lína 53:
* Páll Hersteinsson (ritsj.), ''Íslensk spendýr'' (Vaka-Helgafell 2005). ISBN 9979-2-1721-9
* Reeves, R., B. Stewart, P. Clapham og J. Powell, ''National Audubon Society Guide to Marine Mammals of the World'' (New York: A.A. Knopf, 2002). ISBN 0-375-41141-0.
* Reilly, S.B., J.L. Bannister, P.B. Best,
* Sigurður Ægisson, Jón Ásgeir í Aðaldal, Jón Baldur Hlíðberg, ''Íslenskir hvalir fyrr og nú'' (Forlagið, 1997).
* Stefán Aðalsteinsson, ''Villtu spendýrin okkar'' (Reykjavík: Bjallan, 1987).
Lína 69:
{{Tengill ÚG|fr}}
{{Tengill ÚG|id}}
{{Tengill ÚG|ko}}
[[Flokkur:Skíðishvalir]]
|